|
فتح الله کیائیها
هنوز "ارباب جنایتها" در جمهوری اسلامی از عملیات ظفرنمون ارتش اراذل اوباش اش علیه کارگران به جان آمده و آهنین عزم هفت تپه و فولاد خوزستان به شادی و پایکوبی برنخاسته بود، که یکی از هنرمندان با شرف و وجدان در سلک لباس کار کارگران صنایع فولاد، کنسرتی را در حمایت از آنان اجرا کرد و بساط دود و دم شادی دژخیم را برهم زد. به گزارش کوتاهی از "بهار نیوز" توجه کنید: "مهدی یراحی که خود زاده اهواز است و همیشه در اتخاذ مواضع حمایتی از مردم خوزستان پیشقراول بوده، این بار در حمایت از کارگران بازداشتی فولاد با لباس کارگری رو صحنه رفت و به اجرا در اهواز پرداخت. "فرهاد گوی آبادی، مدیر گروه، گفت: "این خواننده شب گذشته (پنجشنبه ۶ دی ماه) در حمایت از کارگران بازداشتی فولاد اهواز با لباس کارگری آنان کنسرتی را در دو سئانس و در تالار آفتاب شهر اهواز برگزار کرد. این خواننده پاپ همیشه در اتخاذ مواضع حمایتی از مردم خوزستان پیشقراول بوده و یکی از هنرمندانی است که او را به عنوان دوستدار محیط زیست می شناسیم. حضورش در "زنجیره های انسانی نجات کارون" در اهواز، ترانه "خاک" برای مردم اهواز و دیگر واکنشهای اجتماعی اش را به یاد داریم."" اگر چه دژخیمان از طرف او ندامت نامه ای را پخش کرده و چنین وانمود کردند که بابت این کار پوزش خواهی کرده، اما این هنرمند جوان در یک گفتگوی زنده اینستاگرامی با دوستارانش در باره انتشار ندامت نامه گفت: "بابت کاری که کردم پشیمان نیستم و هیچ وقت عذرخواهی نکردم."
موسیقی
ممنوعیت فعالیت هنری برای سه هنرمند علی قمصری، آهنگساز و نوازنده تار، می گوید افزون بر خودش، دو عضو دیگر گروه "همنوازان حصار" از ادامه کار هنری منع شده اند. او از ابلاغ کتبی این ممنوعیت و لغو کنسرتهای اصفهان و شهرستان صحنه نیز خبر می دهد. در اجرای شامگاه سه شنبه ۱۸ دی، مسوولان تالار وحدت در زمانی که قمصری ترانه ای دو صدایی با هاله سیفی زاده اجرا می کرد، میکروفنها را قطع کردند. از قمصری خواسته شده بود بخش مربوط به شعر فروغ فرخزاد با صدای خواننده زن اجرا نشود و گرنه جلوی کنسرت را خواهند گرفت. علی قمصری می گوید وقتی به او گفتند که "ممنوع الکار" می شود، به سیم آخر زد و موازنه صدا در همخوانی با خواننده زن را رعایت نکرد. به او ابلاغ شده که خودش و دو عضو دیگر گروه "همنوازان حصار" دیگر اجازه فعالیت ندارند.
سینما - تئاتر
اعتراض خانه تئاتر به دخالتهای قوه قضاییه بعد از احضار و بازخواست برخی از کارگردانان تئاتر در ایران، فعالان هنری در تجمعی در تهران ضمن نامه سرگشاده، به سران جمهوری اسلامی به این برخوردها اعتراض کردند. بیش از سیصد نفر از اعضای خانه تئاتر روز شنبه ۲۲ دی در عمارت خانه تئاتر تجمع کردند. آنها در نامه خود خطاب به روسای سه قوه، به دخالتهای غیرقانونی قوه قضائیه و بازداشت و احضار کارگردانان اعتراض کردند. به تازگی محمد رحمانیان، کارگردان تئاتر "ترانه های قدیمی پیکان جوانان"، به خاطر استفاده از یک تک خوان زن در نمایش اش با پیگرد قضایی روبرو شده بود. همچنین گفته شد، شهرام گیل آبادی، مدیر خانه تئاتر، به دادسرا احضار و با قرار کفالت آزاد شد. شهریور ماه نیز سعید اسدی، مدیرکل تئاتر شهر، و مریم کاظمی، کارگردان نمایش "رویای شب تابستان"، بازداشت و با وثیقه آزاد شدند. همچنین دو هفته پیش عباس جعفری دولت آبادی، دادستان تهران، از وزارت ارشاد خواسته بود با تئاتر "بینوایان" در تالار هتل اسپیناس تهران به خاطر آنچه "عدم رعایت حجاب، اختلاط زن و مرد، استفاده از پرچم کشور فرانسه به نشانه حمایت و نقض برخی از ارزشها" برخورد کند.
تلاش مذبوحانه رژیم در تهدید اهالی فرهنگ و هنر مسعود جعفری جوزانی، کارگردان باسابقه سینما، در شب بزرگداشتش در "شبهای بخارا" به وضعیت این روزهای سینما اعتراض کرد و گفت: "۱۲۰ سال است که سینمای ملی ایران به عنوان صنعت به رسمیت شناخته نشده است. بهرام بیضایی جایی در این سینما ندارد و مجبور است ناخواسته به آن ور دنیا برود." او در ادامه گفت: شرمنده ام اگر می بینم در کشور زرخیزم سفره ها خالی است؛ شرمنده ام که گرانی بیداد می کند و نوکیسه ها حتی کاغذ در اختیار اهل قلم و فرهنگ نمی گذارند تا به نشر افکار پویا و رشد اندیشه جامعه خدمت کنند." او در ادامه افزود: "من به شما می گویم تهدید اهل فرهنگ و هنر تلاش مذبوحانه ای بیش نیست؛ امثال من چیزی نداریم که از دست بدهیم، من لُرم، خون ایلاتی دارم، ایلامی ام من. گویا این نوکیسه ها فراموش کرده اند که اندیشه و فرهنگ را نمی شود کُشت در کشوری که آذربایجان دارد، کُرد دارد، لُر دارد."
جوایز گلدن گلاب ۲۰۱۹ مراسم اهدای جوایز "گلدن گلوب ۲۰۱۹" برای تولیدات سینمایی و تلویزیونی یکشنبه شب در لس آنجلس برگزار شد. در این مراسم فیلمهای "کتاب سبز"، "حماسه کولی" و "رُما" برنده جایزه شدند. در بخش بهترین فیلم درام جایزه به فیلم "راپسودی بوهمی" رسید که کارنامه هنری "فردی مرکوری" را نمایش داده است. فیلم داستان شکل گیری گروه "کویین" و درخشش مرکوری را روایت می کند. این فیلم برای "رامی ملک"، بازیگر مصری تبار سینمای آمریکا، نیز که در نقش مرکوری بازی کرد، جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد درام را به ارمغان آورد. در بخش بهترین فیلم کمدی یا موزیکال جایزه به فیلم "کتاب سبز" رسید. داستان فیلم درباره "دان شرلی"، پیانیست کلاسیک و جاز آمریکایی-جاماییکایی، است که در دوران تبعیض نژادی برای یک سفر کاری به جنوب آمریکا می رود. این فیلم برای "ماهرشالا علی"، بازیگر ۴۴ ساله، جایزه بهترین بازیگر مرد نقش مکمل را به همراه آورد. همچنین "پیتر فارلی"، "نیک واله لونگا"، "برایان کوری" برای این فیلم جایزه بهترین فیلمنامه را گرفتند. جایزه بهترین کارگردانی به "آلفونسو کوارون" برای فیلم "رُما" رسید. او پیشتر با فیلمهایی چون "یک پرنسس کوچک" (۱۹۹۵)، "هری پاتر و زندانی آزکابان" (۲۰۰۴)، "فرزندان انسان" (۲۰۰۶)؛ "جاذبه" (۲۰۱۳) موفقیتهایی کسب کرده بود. جایزه بهترین فیلم خارجی زبان نیز به "رُما" از مکزیک رسید. این فیلم سیاه وسفید در ژانر درام به نویسندگی و کارگردانی آلفونسو کوارون، داستانی را در اوایل دهه ۷۰ میلادی و در منطقه ای از مکزیکوسیتی تحت عنوان "کلونیا رُما" روایت می کند.
ادبیات
رقابت اسپانیا و پرتقال بر سر ساراماگو "خوزه ساراماگو"، نویسنده نامدار پرتغالی و برنده جایزه ادبی نوبل ۱۹۹۸، ۶ سال پیش از دریافت این جایزه، کشورش را به دلیل نامدارایی اهالی سیاست و سنت ترک کرد و مقیم کشور همسایه، اسپانیا، شد. در تمامی ۲۰ سالی که از اعطای آن جایزه می گذرد، رقابت میان دو کشور برای انتساب ساراماگو به خود جریان داشته است. ساراماگو آتئیستی بود که به بودن یا نبودن خدا نمی پرداخت، بلکه بیش از همه مبانی اخلاق و ارزشهای کلیسا را در کتابهایش به چالش می کشید و با دولتهای محافظه کاری که در پس انقلاب میخک (۱۹۷۴) به قدرت رسیدند نیز سر ناسازگاری داشت. در اغلب رمانهای او هم این زنان هستند که نقشی اساسی بازی می کنند و خود او نیز می گوید که بسیاری چیزهای مهم در زندگی را از زنان آموخته است. دولت محافظه کار وقت پرتغال در سال ۱۹۹۲ برای گوشمالی ساراماگو و رویکرد نقادانه اش نسبت به سنتها و ارزشهای دست و پاگیر و مرد محور کلیسا و نیز حمله او به دولت، از گذاشتن نامش در فهرست نامزدهای دریافت جایزه ادبی اروپا خودداری کرد. استدلال رسمی اش هم این بود که ساراماگو با آثار خود احساسات مذهبی مردم پرتغال را جریحه دار کرده است. و اینک با گذشت نزدیک به ده سال از دریافت جایزه نوبل توسط او، اسپانیا و پرتقال در رقابتی دیدنی به تلاش برای تملک نامش پرداخته اند، به طوری که "پدرو سانچز"، نخست وزیر اسپانیا، در بیستمین سالروز اعطای جایزه نوبل به خالق رمان "کوری"، به جزایر قناری (محل آخرین سالهای زندگی ساراماگو) رفت و سخنران مراسمی بزرگ به این مناسبت شد. همزمان شورای شهر لیسبون که سوسیالیستهای چپ گرا در آن دست بالا را دارند هم با وجود رای منفی احزاب محافظه کار تصمیم گرفت که میدانی بزرگ در وسط شهر لیسبون را به نام ساراماگو کند (Largo José Saramago)؛ همان میدانی که بنیاد ساراماگو (Fundação José Saramago) هم از سالها پیش در یکی از ساختمانهای آن مستقر است.
رفع محدودیت نشر آثار هنری در آمریکا در آمریکا اعلام شد که با فرا رسیدن سال ۲۰۱۹ آثار بیشماری که در سال ۱۹۲۳ خلق شده اند، دیگر به کسب اجازه کپی و نشر نیاز ندارند. مقررات تازه هزاران فیلم، عکس، شعر، نمایشنامه، کتاب و آهنگ موسیقی را در بر می گیرد. بنابراین از این پس تمام آثار ادبی و هنری که در سال ۱۹۲۳ میلادی خلق شده اند، به "عرصه عمومی" Public Domain تعلق دارند، یعنی در مالکیت تمام جامعه به شمار می روند. به این ترتیب برخی از فیلمهای صامت "چارلی چاپلین" و "هارولد لوید" ، یا برخی رمانهای آگاتا کریستی برای دسترسی همگان آزاد هستند. بدین سان می توان آنها را از اینترنت دانلود نمود و رایگان استفاده کرد.
هنردوستان برای نجات خانه نیما یوشیج به پا می خیزند در کشوری که هنرمندان در بند پول و مقام و شهرتش، جام بر جام حاکمان می زنند، هستند صاحبدلان و مشتاقانی که به قصد دفاع از خانه و زادگاه پدر شعر نوین وطن شان به میدان آمده و ستمگر نو کیسه بدنهاد را از نابودی این خانه بر حذر دارند. به چکیده گزارشی در این مورد توجه کنید: "پویش مردمی نجات خانه نیما یوشیج" در پنجاه و نهمین سالروز درگذشت پدر شعر نو ایران مقابل خانه نیما یوشیج در محله دزاشیب تهران تجمع کردند تا توجه مسوولان نسبت به رسیدگی به وضعیت این خانه را جلب کنند. دیوان عدالت اداری ۱۵ آبان ماه ۹۶ خانه نیما یوشیج را با تکیه بر احکام شرع از فهرست آثار ملی خارج کرد، چون مالکان جدید این خانه به این دیوان شکایت کرده و گفته بودند که خانه نیما به او تعلق نداشته و از این رو نمی توان آن را جزو آثار ملی دانست. این در حالی بود که سازمان میراث فرهنگی با ارایه اسنادی، اعلام کرد خانه متعلق به نیما یوشیج بوده، اگر چه سند خانه به نام او نبوده است، اما دیوان عدالت اداری این اسناد را به رسمیت نشناخته بود.
(منابع: جنگ خبر، صدای آمریکا، دویچه وله، بی بی سی، رادیو فردا، بهار نیوز، ایران آرت) منبع: نبردخلق شماره ۴۰۷، یکشنبه اول بهمن ۱۳۹۷ - ۲۱ ژانویه ۲۰۱۹
|