|
نامه آرش صادقی همسرش گلرخ ایرایی: به ایستادگی ات افتخار می کنم
هیچ گاه فکر نمی کردم در گرما گرم روزهای داغ مرداد، بهترین و زیباترین روز زندگی ام نهفته شود، روزی که سالها بعد مرا با تو پیوند داد و وجود و زندگی ام را کامل کرد. در این روزهای سخت که به خاطر چکمه های فاشیسم مذهبی از هم دور گشته ایم نه تنها ناراحتی ای از این دوری ندارم، بلکه به تو افتخار می کنم که همگام و همراه با دیگر زنان سرزمینت، تمام قد، برای دفاع از انسان و انسانیت ایستاده ای و هیچ چیز دیگری جز این ایستادگی ات نمی تواند مرا در کنار تو اینگونه نگه دارد و با خودخواهی تمام به دوست داشتنت می بالم که تو را برای رسیدن به آزادی در کنار خود دارم. آزادی ای برای تو، برای من و برای تمامی مردم در بند ایران که سالهاست اسیر سیاه ترین فاشیستهای روز زمین گشته اند. و این زیباترین روز هستی ام همان ۸ مرداد زاد روز کوهی استوار چون توست. در این روزهای دوری اجباری ولی زیبا، دستانم خالی از هر شاخه گلی ست و تنها و تنها می‌توانم این روز زیبا را با کلامی ساده به تو تبریک گویم. زادروزت خجسته آرش صادقی، زندان رجایی شهر کرج
|