شعار «دشمن ما همین جاست» در جنبشهای مطالبه محور

زینت میرهاشمی

بی آب و برقی، تبدیل به یکی از بحرانهای حاد جامعه ایران در ماههای اخیر شده است. بحرانی که کارشناسان، فعالان اجتماعی و مدنی و کارورزان محیط زیست طی 4 دهه، از به کف آمدن این فاجعه زیست محیطی هشدار داده بودند. اما در بوق و کرنای دمیدن رژیم برای رسیدن به سلاح اتمی، بالا بردن شمار سانتریفوژها، موشکهای بالستیک، صدور فن آوری تا خود موشک به حوثیهای یمن، صدور تروریسم، حفاظت از بشار اسد، حزب الله و دیکتاتورهای دیگر.... گوشی برای شنیدن فاجعه نمی گذاشت. برآمد این سیاستها و عملکردهای مخرب، از فروش آب، برق و خاک تا چاپیدن و خروج سرمایه ها از ایران است که فقر و فلاکت را به مردم تحمیل کرده است. قیامها و خیزشهای توده ای، علیرغم سرکوبگری، شکنجه و زندان خیال آرامش ندارد و همین خیزشها تبدیل به چالش روزانه برای رژیم شده است. همه ی سازندگان این جنبشهای مطالبه محور برای تغییر شرایط و بهبود وضعیت مبارزه می کنند، بیش از هر هنگام به نیروی خود باورمند شده اند. باور به تغییر و به زیر انداختن حاکمان نه در محدوده فعالان اجتماعی و سیاسی و مبارزان بلکه تبدیل به حرکت توده ای در کف خیابان شده است. بر این منظر شرایط نه تنها تغییر کرده بلکه سیر این تغییر و گذر از لحظه ها به لحظه های دیگر، آنچنان شتاب دارد که جامعه را به دو قطب تبدیل کرده است. قطبی که سرنگونی این رژیم را طلب می کند و قطب دیگری که حفظ رژیم را، با تغییراتی جزیی، خواستار است. شرایط فعلی، حرکتهای مردمی، جنبشهای مطالبه محور وزنه قطب اول را بیش از هرهنگام سنگین کرده است. بر بستر قدرت مند شدن قطب اول، تداوم اعتراضهای نیروی کار و حضور پر رنگ زنان می تواند، حاصلخیزی بذر امید به پیروزی را در افق تحولات آینده دید.

تاثیر مخرب قطع برق و آب در کار و صنعت

بحران آب و برق نتیجه دستاورد حکومت طی ۴ دهه است. موضوع آنقدر حاد شده که نقشه بی راهه رژیم در مورد آب و برق از تاریکخانه اسرار حکومت به بیرون درز کرده و پایوران رژیم به آن اعتراف می کنند.

عیسی کلانتری، رئیس سازمان حفاظت محیط زیست رژیم در ۲۵ خرداد سال جاری به وجود بی آبی برای «بیش از ۷۰ درصد جمعیت کشور» اعتراف کرد. وی پیدایی این پدیده را محصول سیاستهای «یک جانبه گری در محیط زیست» ارزیابی کرد. (رادیو فردا ۲۵ خرداد ۹۷)

بر اساس همین منبع وزیر نیروی رژیم رضا اردکانیان، قبلا از وضعیت تنش آبی در ۳۳۴ شهر ایران با جمعیت ۳۵ میلیون نفر در سال ۹۷، خبر داده بود.

سعیدی، عضو شورای شهرستان چابهار در رابطه با فقر و بی آبی در این شهرستان گفت: «مناطق حاشیه نشین چابهار بیش از ۵۰ هزار جمعیت دارد. اما حتی یک متر لوله کشی آب هم در اینجا وجود ندارد» وی شاخص دسترسی به آب در این منطقه را ۲۱ درصد برآورد کرد. بر اساس گفته وی «۷۹ درصد مردم از طریق آبرسانی سیار با تانکرها گذران زندگی می کنند.» آمارهایی که وی از تبعیض در استفاده و تقسیم آب در کلان شهر تهران و منطقه ای مثل چابهار می دهد، گوشه ای از تبعیض و بی عدالتی آشکار را نشان می دهد. وی می گوید با وجود تانکرهای فرسوده روزی ۱۰ لیتر آب به مردم چابهار می رسد که این ۱۰ لیتر برای همه مصرف روزانه است. در حالی که شهروندان تهرانی روزی ۲۵۰ لیتر آب مصرف می کنند. وی از زندگی نزدیک به ۲۰ هزار نفر در کپر نشینها، فروش میلیونها لیتر سوخت به پاکستان از طریق شبکه های شبه قانونی خبر داد.

یارمحمدی، مجلس نشین از زاهدان در مورد وضعیت مردم در واکنش به پخش تصاویر گورخوابها در زاهدان گفت: «بیش از ۹۵ درصد مردم این استان به غذا و امکانات تغذیه ای مناسب دسترسی ندارند و مطالعه آزمایشی نشان می دهد ۷۵ درصد مردم زیر خط فقر امنیت غذایی و در واقع مشابه وضع زندگی مردم در آفریقا هستند.» (آدینه ۲۲ تیر،  تهران پانا)

بر اساس حرفهای مدیر کل دفتر آبخیزداری و حفاظت جنگلها، برای عملیات آبخیزداری در هر هکتار یک میلیون تومان اعتبار نیاز هست و این در حالی است که برای هر هکتار فقط ۴۰۰هزار تومان در سال گذشته اعتبار تخصیص داده شده است.

کارگزاران رژیم در برازجان در واکنش به تظاهرات مردم این شهر و نشان دادن خشم خود در آتش زدن لاستیک که منجر به استعفای رئیس اداره آب و فاضلاب بوشهر شد وعده دادند که «آب مورد نیاز شهرستان را با آودرن آب از مناطق دیگر حل خواهند کرد.» البته این کارگزاران به روال همیشگی از گفتن «به زودی» کوتاهی نکردند. یک کارگزار رژیم از محرومیت مردم این منطقه علیرغم وجود نیروگاه اتمی، گمرک، شیلات، نفت و گاز ... سخن گفت.

به این پرده برداریها از تاریکخانه ولایت، گفته های شهباز حسن پور، رئیس فراکسیون اصناف و مجلس نشین از سیرجان در اوایل تیر ماه را اضافه کنیم. وی می گوید:«همه مایحتاج مردم کشور توسط 4 دلال وارد می شود».  وی اضافه کرد که: «باید امروز اذعان کنم که وضعیت امسال استان کرمان از لحاظ فقر و فلاکت در ۴۰ سال گذشته بی سابقه بوده است.».

قطعی برق و آب، آن هم در گرم ترین ماههای سال به طور مستقیم در بیکاری نیروهای کار و همچنین سقوط درآمد بخشهای کم درآمد کاسبان تاثیر گذاشته است. مدیر عامل شرکت توسعه نیشکر و صنایع جانبی در رابطه با تاثیر قطعی برق در این صنعت از نابودی ۳۸۰ تن شکر خام در هر قطعی برق سخن گفت. وی به ایلنا گفت:«قطع برق ۶ ساعته برای ما بیش از ۱۴ ساعت آبیاری را به تاخیر می اندازد. با هر قطعی برق ۳ میلیون متر مکعب آب به هدر می رود و ۱۵ ساعت زمان نیاز داریم تا دوباره آبیاری را آغاز کنیم.» (۲۶ تیر ۹۷)

قطعی برق، موجب تعطیلی کار نانوایان و کاسبان کوچک شده است. اعتراض نانوایان در مریوان روز یکشنبه ۲۴ تیر، به قطعی برق و خراب شدن خمیر نان همراه با پهن کردن خمیرهای خراب شان در برابر نهادهای حکومتی، به رویدادهای اعتراضی مطالبه محور ماه گذشته اضافه می شود.

بخشنامه ضد انسانی وزارت بهداشت

بخشنامه وزارت بهداشت و داده های آماری معاون وزیر رفاه رژیم، گوشه ای از فجایعی است که رژیم بر مردم ایران تحمیل کرده است. این بخشنامه بر «استفاده مجدد از وسایل یک بار مصرف در اتاق عمل» صورت قانونی می دهد و نتیجه عملی آن بروز بیماریهای بیشتر و تهدید جان مردمی است که مورد عمل جراحی قرار می گیرند. این بخشنامه ضد انسانی در حالی اعلام شده که خرید دارو و تجهیزات پزشکی هیچگاه شامل تحریم نبوده است.

بنا به گفته میدری، معاون وزیر رفاه رژیم، ۳۳ درصد کل جامعه ایرانی به فقر نسبی مبتلا هستند. وی گفت این ۳۳ درصد «درآمدشان به اندازه ای نیست که حداقلهای بهداشت و درمان، آموزش و سایر امور زیر بنایی را بتوانند خریداری کنند.» (خبرگزاری آنا- ۲۰ تیر)

صدور آب و برق

در حالی که ملیونها ایرانی با فقدان آب آشامیدنی درگیر هستند، اعتراف وزیر نیرو به فروش آّب و برق به کشورهای دیگر و تقاضای او از مردم، نهایت بی شرمی و وقاحت است. وی «صبر و حوصله» و «عبور از مقطع حساس» را از مردم تقاضا کرده است.

آقای وزیر بعد از چهار دهه تازه به یادش آمده که چه راهکارهایی برای شرایط اقلیمی و جوی ایران باید انجام دهند. او در واکنش به خبرهای منتشر شده در رابطه با صادرات آب، برق و خاک به کشورهای پاکستان، افغانستان و عراق مدعی شد که «در حال حاضر، صادرات آب و برق ما در حد صفر است» و البته تایید می کند که تا کنون این صادرات وجود داشته است. وی می خواهد مردم باور داشته باشند که این صادرات انجام نمی شود. بر اساس حرف وی، حتا غیر کارشناسی هم می توان تصور کرد که صادرات آب و برق طی ۴ دهه، آن هم در کشوری که خود به آب نیاز دارد، چه جنایت بزرگی بر حق مردم ایران است.

پس شعار دشمن ما همین جاست.... که این روزها در هر گوشه ایران از جانب مردم معترض بیان می شود، نشانه آگاهی مردم از دشمن اصلی و بیش از هر زمان تودهنی به رژیم است.

منبع: نبردخلق شماره ۴۰۱، دوشنبه اول مرداد ۱۳۹۷ – ۲۳ ژوییه ۲۰۱۸

 بازگشت به نبردخلق

بازگشت به صفحه اول