|
پیرامون گزارش ۸ سال نقض حق تحصیل شهروندان ایرانی در دانشگاههای کشور
مجید شمس
در خرداد ماه امسال کمیسیون حقوق بشر "دفتر تحکیم وحدت" با همکاری سایت "دانشجو نیوز" و "کمپین دفاع از حق تحصیل" دست به یک ابتکار جالب و نادری زدند و یک گزارش 92 صفحه ای است با عنوان "۸ سال نقض حق تحصیل شهروندان ایرانی در دانشگاه های کشور" با استفاده از مستندات و اطلاعات طبقه بندی شده و اظهارات برخی شاهدان عینی تدوین کردند. در این گزارش به بیش از هزار مورد محرومیت از تحصیل از فروردین ماه ۱۳۸۴ تا اسفند ۱۳۹۱ یعنی در دورانی که محمود احمدی نژاد کمر به قلع و قمع محیط دانشگاهها و پاکسازی آن چه در قالب استاد و دانشجو و چه در غالب دروس علوم انسانی بست، پرداخته شده است. خامنه ای نیز بارها ضمن انتقاد از تدریس "علوم انسانی غربی" در دانشگاههای کشور، خواستار اسلامی کردن دانشگاه از طریق پاکسازی "اساتید سکولار" شده است. سابقه این سیاست به دوره خمینی و فرمان حمله وی به دانشگاهها تحت عنوان "انقلاب فرهنگی" برمی گردد. خمینی در پیام نوروزی خود در فروردین ۵۹ اعلام نمود:"باید انقلاب اسلامی در تمام دانشگاههای سراسر ایران به وجود آید تا اساتیدی که در ارتباط با شرق و یا غرب اند، تصفیه گردند و دانشگاه محیط سالمی شود برای تدریس علوم عالی اسلامی". (ویکی پدیا) کوشش سه تشکل و نهادهای دانشجویی فعال در ایران، به این گزارش ارزشی دو چندان می دهد.
این گزارش مستند در سه بخش ارایه شده است؛ بخش اول به نقش نهادهای تصمیم گیرنده و موثر در نقض حق تحصیل برخی از دانشجویان می پردازد. بخش دوم دانشجویانی که در روند تحصیل خود دچار مشکل و یا اخراج شده اند را به پنج گروه دانشجویان ستاره دار، محروم از تحصیل، اخراجی، اقلیتهای مذهبی و زنان دسته بندی کرده و به ارایه جزییات و نمونه هایی در مورد هر گروه می پردازد. بخش سوم و نهایی این گزارش حاوی پیوستهایی مانند فهرست اطلاعات دقیق بیش از هزار مورد نقض حق تحصیل شهروندان ایرانی پس از سال 1384 و مدارک اخراج و محرومیت از تحصیل دانشجویان است.(1)
بخش اول: نهادهای رسمی تصمیم گیرنده در پروسه محروم سازی دانشجویان از حق تحصیل
الف) شورایعالی انقلاب فرهنگی(2) بر اساس بند الف "آیین نامه گزینش اخلاقی داوطلبان ورود به دانشگاهها"، مصوب شورایعالی انقلاب فرهنگی در سال 1363، داوطلبانی حق ورود به دانشگاه را دارند که افزون بر قبولی در امتحانات کنکور و تدین به یکی از سه دین رسمی کشور، شرط "عدم مبارزه با نظام جمهوری اسلامی ایران" و "عدم اشتهار به فساد اخلاقی و بی بند و باری" را نیز دارا باشند. شورای مزبور در قسمت "روش گزینش" نیز مقرر کرده که "در مورد سوابق سیاسی و اخلاقی داوطلبان باید از نهادهایی چون وزارت آموزش و پرورش و دادستانی عمومی و دادسرای انقلاب و وزارت اطلاعات کتباً استعلام شود". در سال 1367 نیز بندی به این قسمت اضافه شد مبنی بر این که "از کسانی که در حق آنان وزارت اطلاعات یا مراجع قانونی گزارشهایی مشعر بر فساد اخلاقی یا فعالیتهای سیاسی داده باشند، در هنگام ورود به دانشگاه تعهد گرفته می شود که رفتار خود را اصلاح کنند".
ب) سازمان سنجش آموزش کشور(3) در سال 1385 این سازمان با درج ستاره هایی در مقابل اسامی برخی از داوطلبان پذیرفته شده در مرحله اول آزمون سراسری دانشگاههای کشور از ثبت نام برخی از دانشجویان موسوم به "سه ستاره" جلوگیری کرد. این سازمان در سالهای بعد نیز برای شمار زیادی از داوطلبان شرکت کننده در آزمونهای سراسری به بهانه "نقص در پرونده"، کارنامه علمی صادر نکرد.
ج) وزارت علوم - تحقیقات و فن آوری(4) بر اساس ماده 12 یک آیین نامه این وزارتخانه، "در صورتی که مراجع امنیتی یا قضایی تشخیص به عدم صلاحیت تحصیل دانشجویی بدهند، باید مراتب را کتبا با ذکر نوع و میزان تخلف به کمیته مرکزی انضباطی ارسال کنند تا کمیته مرکزی انضباطی براساس موارد ارایه شده، در خصوص ادامه یا عدم ادامه یا چگونگی تحصیل دانشجو تصمیم گیری کند. به هر حال مرجع تشخیص صلاحیت یا عدم صلاحیت تحصیل دانشجویان کمیته مرکزی انضباطی است."
د) دانشگاه آزاد اسلامی و وزارت بهداشت(5)
ه) وزارت اطلاعات(6) بر اساس مصوبات شورایعالی انقلاب فرهنگی، وزارت اطلاعات یکی از نهادهایی است که برای حق تحصیل دانشجویان مورد استعلام قرار می گیرد. اما در عمل نقش این وزارتخانه بسیار فراتر است. در سالهای گذشته موارد متعددی گزارش شده که مسوولان سازمان سنجش به دانشجویان ستاره دار به شکلی شفاهی ابلاغ کرده اند که برای رفع مشکل محرومیت از تحصیل باید تنها نظر مساعد عوامل وزارت اطلاعات را جلب کنند. افزون بر این، بازجویان این وزارتخانه در موارد زیادی فعالان دانشجویی را احضار کرده و نسبت به محرومیت از تحصیل آنان هشدار داده اند. عوامل حراست در درون دانشگاههای کشور نیز بازوی اجرایی وزارت اطلاعات محسوب می شوند. در پاره ای از موارد، عوامل این وزارتخانه تعهدهایی از دانشجویان مبنی بر عدم فعالیت در دوران دانشجویی اخذ کرده تا اجازه تحصیل به آنها داده شود.
و) قوه قضاییه(7) نقش این قوه تنها به عنوان یکی از مراجع استعلامی محرومیت از تحصیل دانشجویان ختم نمی شود. در سالهای گذشته موارد زیادی گزارش شده است که در حکمهای قضایی، احکام محرومیت از تحصیل دانشجویان نیز گنجانده شده است. به عنوان نمونه شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی در حکمی مجید توکلی، از فعالان دانشجویی دانشگاه امیرکبیر را به محرومیت مادام العمر از تحصیل در دانشگاههای کشور محکوم کرد.
ز) کمیته انضباطی دانشگاه و حراست
بخش دوم: گروههای مختلف محروم از تحصیل در ایران حق تحصیل یکی از بدیهی ترین و انسانی ترین حقوق شهروندی است که در رژیم استبدادی جمهوری اسلامی این حق ضایع می شود و در زمان هشت ساله ریاست جمهوری احمدی نژاد، خفقان و پایمالی حق دانشجویان به اوج خود رسید. در گزارش به 768 مورد احکام محرومیت دانشجویان از تحصیل و ۲۵۰ مورد اخراج دانشجویان و اساتید از دانشگاههای ایران با شرح جزییات این موارد از فروردین 1384 تا اسفندماه 1391 اشاره شده است. علاوه بر این، نزدیک به 650 مورد محرومیت از تحصیل و اخراج شهروندان از دانشگاههای کشور به ثبت رسیده که اسامی آنان منتشر نشده است. این آمار گویای تمام حقیقت و عمق فاجعه نیست، چه بسا بسیاری در این لیست قرار نگرفته اند. برخی دانشجویان محروم و یا ستاره دار، به دلیل ترس و حفظ جان خود و خانواده شان پیگیر محرومیت خود نشدند. برخی هم مانند من و برادرم که هر دو قربانی محرومیت موقت یا دایم از تحصیل در دانشگاه شدیم، قبل از تهیه این گزارش از کشور خارج شده اند.
الف) دانشجویان ستاره دار(8) در صفحه 18 این گزارش آمده است: "در سال 1385 بر اساس گزارش دفاتر مختلفی مانند "کمیته انضباطی" و "حراست" هر دانشگاه، "کمیته انضباطی مرکزی" وزارت علوم، و همچنین بررسی "دبیرخانه گزینش دانشجو" در سازمان سنجش آموزش کشور و دستور مستقیم وزارت اطلاعات، بعد از اعلام نتایج اولیه آزمون کارشناسی ارشد، در فرم ثبت نام برخی از دانشجویان یک، دو و یا سه ستاره درج شد که نشانگر نحوه برخورد با این دانشجویان بود. دانشجویان سه ستاره بدین معنی بود که این افراد اجازه ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر تحصیلی مانند کارشناسی ارشد را نخواهند داشت. دانشجویان یک و دو ستاره نیز تحت نظر بوده و با اعمال شرایطی مانند تعهد کتبی مبنی بر عدم انجام هرگونه فعالیت سیاسی و دانشجویی اجازه ادامه تحصیل یافتند. در دو سال بعد، 1386 و 1387، مسوولان با تغییر شیوه خود از صدور هرگونه کارنامه اولیه در رابطه با آزمون کارشناسی ارشد برای دانشجویان موسوم به ستاره دار خودداری کردند."
در برخی از موارد نیز مشاهده شده است که در کارنامه اولیه علمی داوطلبان نمراتی (درصد پاسخهای داوطلب در دروس مختلف آزمون) درج شده است که بر خلاف واقعیت بوده و نشان دهنده دستکاری مسوولان در کارنامه این داوطلبان است . بر مبنای گزارش "شورای دفاع از حق تحصیل"، در سال 88 که موعد اعلام نتایج اولیه در ایام پیش از انتخابات ریاست جمهوری بود، دانشجویان ستاره دار دانشگاههای سراسری موفق به دریافت کارنامه و انتخاب رشته شدند، ولی در شهریور ماه و پس از مراجعه برای مشاهده نتایج نهایی، با گزینه "مردود علمی" مواجه شدند و کارنامه نهایی نیز برای این دانشجویان صادر نشد و سایت سازمان سنجش اعلام کرد که این دانشجویان اساساً انتخاب رشته نکرده اند! در سالهای بعد تا به امروز نیز، مجددا شمار زیادی از فعالین دانشجویی از دریافت جزییات کارنامه اولیه علمی آزمون کارشناسی ارشد مانند رتبه خود محروم شده و به آنان اعلام شد که "به علت نقص در پرونده" به سازمان سنجش آموزش کشور در تهران مراجعه کنند. در طول این سالها سازمان سنجش آموزش کشور به بسیاری از دانشجویان ستاره دار اعلام کرده است که به دلیل عدم "تایید صلاحیت عمومی" و یا "احراز عناد نسبت به نظام" از تحصیل محروم شده اند و تنها در صورت تایید مجدد وزارت اطلاعات قادر به ادامه تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد خواهند بود. بسیاری از دانشجویان نیز قبل و بعد از اعلام نتایج اولیه آزمون کارشناسی ارشد به نهادهای امنیتی در تهران و شهرستانها احضار شده و با اخذ تعهد کتبی اجازه ادامه تحصیل را پیدا کرده اند.
در ضمیمه این گزارش اسامی نزدیک به 120 تن از دانشجویان ستاره دار بعد از سال 1384 تا به امروز ذکر شده است. چه دردآورست که در دانشگاه که باید مرکز تبادل افکار و مغز متفکر جامعه باشد، دانشجویان به دلیل داشتن عقاید مغایر و یا منتقد از حق طبیعی و انسانی خود محروم شده و در مواردی برای آنان احکام قضایی و مجازات و حبس تعیین می گردد.
ب) محرومان موقت و دایم از تحصیل(9) در این گزارش به بیش از 750 مورد محرومیت از تحصیل دانشجویان با ذکر مشخصات آنان پرداخته شده است. بر اساس تحلیل این اطلاعات، دانشگاههای علامه طباطبایی و امیرکبیر (پلی تکنیک تهران) بیشترین سهم در محرومیت از تحصیل دانشجویان را داشته اند. صدرالدین شریعتی و علیرضا رهایی، رووسای این دو دانشگاه، ارتباط نزدیکی با نهادهای امنیتی داشته و از نزدیکان محمود احمدی نژاد هستند.
ج) اخراج از دانشگاه
دانشجویان: در حالی که مطابق با آیین نامه انضباطی وزارت علوم، کمیته های انضباطی درون دانشگاهها حداکثر مجاز به محروم کردن دانشجویان برای دو ترم از تحصیل هستند، اما کمیته انضباطی وزارت علوم حکم اخراج برخی از دانشجویان از دانشگاههای کشور را صادر کرده است. همچنین در چندین پرونده، قوه قضاییه رژیم حکم اخراج و یا محرومیت از تحصیل موقت دانشجویان از دانشگاههای کشور را صادر کرده است. شمار زیادی از دانشجویان بهایی نیز به محض اطلاع مسوولان دانشگاه از هویت دینی آنان، از دانشگاه اخراج شده اند. اخراج این دانشجویان بر اساس مصوبات شورایعالی انقلاب فرهنگی صورت می گیرد. مجید توکلی، رضا قاضی نوری، هیوا تاسه، امیر محمد صومعه مقدم و مهدیه گلرو از اخراجیهای دانشگاهها هستند
اساتید: بر اساس دستور رهبر جمهوری اسلامی مبنی بر پاکسازی دانشگاهها از اساتید سکولار، شمار زیادی از اساتید علوم انسانی دانشگاههای علامه طباطبایی و تهران اخراج شده و یا به شکل اجباری بازنشسته شده اند. در برخی از موارد نیز اساتید به دلیل فعالیت در ستادهای انتخاباتی میرحسین موسوی و مهدی کروبی از دانشگاه اخراج شده اند. در ضمیمه این گزارش به حدود 250 مورد از اخراج دانشجویان و اساتید از دانشگاههای کشور با شرح جزییات اشاره شده، تعدادی از اساتید اخراج شده عبارتند از؛ دکتر محمد شریف، دکتر محمد ضیمران، دکتر احسان شریعتی، پرویز پیران و دکتر عباس کاظمی (به دلیل شرکت در مراسم تشییع جنازه آیت الله منتظری).
د ) محرومیت اقلیتهای مذهبی از تحصیل طبق قوانین وضع شده از سوی شورایعالی انقلاب فرهنگی فقط کسانی حق ورود به دانشگاهها را دارند که معتقد به سه دین لحاظ شده در قانون اساسی باشند و بر این اساس فقط مسلمانان، مسیحیان و کلیمیان حق تحصیل دارند. پیروان سایر اقلیتهای مذهبی و از جمله بهاییان پس از قیام 57 از حق تحصیل در دانشگاههای ایران محروم شده اند. بر اساس اطلاعاتی که "جامعه بین المللی بهاییان" دراختیار تهیه کنندگان این گزارش نهاده است، تا قبل از سال 1385 هیچ دانش آموز بهایی به دلیل وجود ستون مذهب در فرم کنکور (در صورت بیان مذهب ) امکان ورود به دانشگاههای ایران را نداشت. در این سال، بعد از برداشته شدن ستون مذهب در فرم، بیش از 800 بهایی در امتحان کنکور شرکت کردند؛ 480 نفر از آنها در مرحله اول آزمون دانشگاهها قبول شدند که در نهایت 289 نفر در دانشگاه پذیرفته شدند. از آن زمان تا به حال بیش از نیمی از این افراد بعد از مشخص شدن دین آنها از دانشگاه اخراج شدند. در پیوست این گزارش به حدود 100 مورد محرومیت از تحصیل و اخراج دانشجویان بهایی در بین سالهای 1384 - 1391 اشاره می شود که به بهانه "نقص در پرونده" از تحصیل آنها جلوگیری شده است. در سال جاری تحصیلی نیز شماری از دانشجویان بهایی به دلیل اعتقادات خود از دانشگاههای مختلف کشور اخراج شدند که در زیر تنها به نام چند تن از آنان اشاره می شود؛ شهره روحانی، شقایق آگاه (دانشجوی ممتاز مقطع کارشناسی ارشد رشته مهندسی شیمی دانشگاه تهران)، یکتا فهندژ، شروین فلاح، درسا الله وردی، فربد محمدزاده، شکوفه درخشانیان، میثاق امام وردی و پانیذ فضل علی (دانشجوی ممتاز مهندسی صنایع دانشگاه علم و صنعت).
ه) محرومیت زنان از تحصیل در پی انقلاب فرهنگی در سال 1359، دختران از حق انتخاب ۹۱ رشته تحصیلی از مجموع ۱۶۹ رشته که عموما رشته های فنی و مهندسی بود، منع شدند. این محدودیت رشته تحصیلی دانشگاهی برای دختران در سال ۱۳۶۸ لغو شد. پس از آن اگر چه به شکل جدی طرح محدود سازی پذیرش زنان از سال 1383 در قالب طرح "سهمیه بندی جنسیتی" مطرح گردید، اما با روی کار آمدن محمود احمدی نژاد در سال 1384 اجرایی شد و تبعیض علیه زنان در دانشگاههای کشور شتاب بیشتری گرفت. بنا بر گزارشهای منتشر شده، در سال تحصیلی 1391 – 92، زنان از تحصیل دولتی و رایگان در 14 رشته دانشگاهی به طور کامل محروم شدند و در 241 رشته، محدودیتهای جدی برای ورود آنها به دانشگاهها گذاشته شد. همچنین با اجرای جدی طرح "تفکیک جنسیتی" در بیش از 60 دانشگاه کشور، زنان از تحصیل در بسیاری از رشته های دانشگاهی در شهرهای مختلف ایران محروم شده و یا به شکلی تبعیض آمیز در بسیاری از رشته های پرطرفدار دانشگاهی تعداد کمتری از زنان نسبت به مردان پذیرش خواهند شد. به طور میانگین بیش از ١٧ درصد رشته های دانشگاهی در گروههای آموزشی مختلف تفکیک جنسیتی شده اند. (صفحه 40 گزارش)
ادعای دروغین وزیر علوم در باره گزارش نقض حقوق دانشجویان به گزارش دانشجونیوز، کامران دانشجو، وزیر علوم، تحقیقات و فناوری، ستاره دار شدن دانشجویان را به گردن خاتمی انداخته و اعلام کرد این جریان از دوران اصلاحات شروع شده است. وی گفت:"کمیته انضباطی دانشگاهها تخلفات را بررسی می کند و مرجع تشخیص جرم نیستند، بر اساس رای این کمیته هیچ دانشجویی ممنوع التحصیل نمی شود." البته معلوم نیست که چگونه می توان تخلفات را بررسی کرد بدون اینکه تشخیص داد دانشجو مجرم است یا خیر! با این حال وی در ادامه با اشاره به مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی تصریح کرد: "طبق مصوبه سال ۱۳۶۳ شورای عالی انقلاب فرهنگی، برای ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر باید از مراجع ذیربط استعلام کرد که اگر جواب استعلام نیاید یا منفی باشد، سازمان سنجش آموزش کشور پرونده را ناقص تلقی کرده و به فرد اطلاع می دهد تا پیگیریهای لازم برای رفع مشکل صورت گیرد. تعداد این دانشجویان هم بسیار پایین است." این ادعا در حالی مطرح می شود که طبق گزارش سه نهاد دانشجویی، بیش از 1000 مورد ثبت شده ی اخراج و ستاره دار شدن وجود دارد. البته احتمالاً جناب وزیر اندک بودن این تعداد را در مقایسه با کل دانشجویان کشور که نزدیک به دو میلیون نفر است، محاسبه کرده است. همچنین غلامرضا خواجه سروی، معاون فرهنگی وزارت علوم مدعی شد: "یکی از افتخارات دوران ما این است که هیچ دانشجویی به علت فعالیت سیاسی در دانشگاهها بازداشت و ستاره دار نشده است."(10)
نتیجه گیری نحوه قانونگذاری در شورای عالی انقلاب فرهنگی در تمام سالهای عمر جمهوری اسلامی به محرومیت از تحصیل کسانی منجر شده که از عقاید مذهبی و سیاسی مد نظر حاکمیت پیروی نمی کنند. کمیته های انضباطی درون دانشگاههای ایران یکی از ابزارهای سرکوب دانشجویان و از موانع جدی ادامه تحصیل آنان است. در سالهای اخیر شمار زیادی از دانشجویان به دلایل مختلف عقیدتی و فعالیتهای دوران دانشجویی مانند چاپ نشریات انتقادی دانشجویی، عضویت در تشکلهای مستقل دانشجویی، شرکت در تجمعهای مسالمت آمیز و ... توسط کمیته های انضباطی به محرومیت موقت و یا محرومیت دایم از تحصیل محکوم شده و یا از حق ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر محروم شده اند. کمیته های انضباطی درون دانشگاهها بر اساس مصوبات شورایعالی انقلاب فرهنگی متشکل از اعضایی است که اکثر آنها منصوب نهادهای وابسته به حاکمیت و عوامل رییس دانشگاه می باشند. در مرحله بدوی، معاون دانشجویی ریاست این کمیته را بر عهده داشته و در مرحله تجدیدنظر، رییس دانشگاه عهده دار این سمت می باشد. این مافیای قدرت، اختاپوس وار بر زندگی تحصیلی و حتی شخصی دانشجویان که قشر روشنفکر جامعه هستند، چنگ انداخته است. از نکات مهم این گزارش می توان به استفاده از آمار و مستندات واقعی و شاهدان عینی، تا آن حد که می توان آنرا در مراجع بین المللی مورد استناد قانونی و مورد پیگیری قرار داد، اشاره کرد. همچنین عدم به کار بردن نامهای فرمایشی چون "امام خمینی" و "مقام معظم رهبری" و حفظ فاصله صنفی – حرفه ای با استبداد دینی حاکم بر ایران از نکات برجسته این گزارش است. به بیان دیگر، گردآورندگان این گزارش که در داخل ایران زندگی می کنند، خطر زندانی شدن و محرومیت از تحصیل را به جان خریده اند.
پانویس 1) دانشجو نیوز (سایت خبری تحلیلی دانشجویان ایران) - شنبه، ۱۸ خرداد ۱۳۹۲ 2) شورایعالی انقلاب فرهنگی به ریاست رییس جمهور یکی از نهادهای حکومتی جمهوری اسلامی ایران است که پس از انقلاب با فرمان خمینی تشکیل شد. محمدجواد باهنر، مهدی ربانی املشی، حسن حبیبی، عبدالکریم سروش، شمس آل احمد، جلال الدین فارسی و علی شریعتمداری اعضای اولیه این ستاد بودند (ویکی پدیا) در حال حاضر محمود احمدی نژاد رییس شورای عالی انقلاب فرهنگی و محمدرضا مخبر دزفولی دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی هستند. 3) ریاست سازمان سنجش آموزش کشور به عهده ابراهیم خدایی است که در مهر ماه سال 1391 از سوی وزیر علوم به ریاست این سازمان منصوب شد. پیش از وی، محمد حسین سرورالدین این سمت را بر عهده داشت (رییس سازمان سنجش آموزش کشور، یکی از معاونان وزیر علوم است). ریاست "دبیرخانه گزینش دانشجو" این سازمان نیز بر عهده مرتضی نوربخش است. 4) محمد مهدی زاهدی وزیر سابق علوم و کامران دانشجو، وزیر فعلی علوم دولت محمود احمدی نژاد می است. 5) فرهاد دانشجو چندی پیش به جانشینی عبدالله جاسبی در ریاست مجموعه دانشگاه آزاد اسلامی رسید. در دو دولت محمود احمدی نژاد، کامران باقری لنکرانی، مرضیه وحید دستجردی و محمدحسن طریقت منفرد، سکاندار وزارت بهداشت بوده اند 6) غلامحسین محسنی اژه ای و حیدر مصلحی، وزیران اطلاعات در طول هشت سال گذشته بوده اند. 7) به انتخاب خامنه ای، صادق لاریجانی هم اکنون ریاست قوه قضاییه را بر عهده دارد 8) لازم به ذکر است که نتایج آزمون سراسری کارشناسی ارشد ایران در دو مرحله اعلام می شود. در مرحله اول، دانشجویان در کارنامه اولیه از رتبه علمی خود آگاه شده و در مرحله بعد، براساس رتبه های اعلام شده خود اقدام به انتخاب رشته در چند رشته محدود می کنند. در پی انتخاب رشته داوطلبان، کارنامه دومی نیز مبنی بر قبولی و یا عدم قبولی در رشته های منتخب برای دانشجویان صادر می شود. از دانشجویان معروف ستاره دار می توان از ضیا نبوی (سخنگوی شورای دفاع از حق تحصیل)، یاسر گلی (اولین دبیر اتحادیه دموکراتیک دانشجویان کرد)، شیوا نظرآهاری (فعال دانشجویی و از بنیانگذاران کمیته گزارشگران حقوق بشر) و علی قلی زاده (دبیر سابق انجمن اسلامی دانشگاه شاهرود) نام برد. 9) از مشهورترین محرومان موقت یا دایم می توان از مجید دری، عباس حکیم زاده (عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت و سردبیر نشریه دانشجویی "واژه") و زینب پیغمبر زاده نام برد. 10) دانشجو نیوز - دوشنبه، ۲۰ خرداد ۱۳۹۲ 11) دانشجو نیوز - سه شنبه، ۱۴ خرداد ۱۳۹۲
|