اظهارات مارتین كوبلر در شورای امنیت علیه ساكنان اشرف، راهگشای سومین كشتار است.
هر وجدان منصفی از تشكرات و قدردانی آقای مارتین كوبلر در اجلاس روز پنجشنبه 29تیر (19ژوییه) شورای امنیت از انعطاف حكومت مالكی در قبال ساكنان اشرف شوكه و منزجر می شود.
اظهارات او دربارة «مشكلات ادامه دیالوگ بین یونامی و دولت عراق با ساكنان» به طور مطلق نادرست است. ساكنان و نمایندگانشان پیوسته از گفتگو با یونامی و مقامهای دولت عراق استقبال كرده اند. آنها فقط پس از سه ماه تلاش بیهوده برای جلوگیری از بحران سازی و تنش بیشتر، از شركت در ملاقاتهایی كه مدیریت آن با یك شكنجه گر و قاتل تحت پیگرد بین المللی است، خودداری كرده اند. در ژانویه گذشته آقای كوبلر از این كه همین فرد را با خود به عنوان مدیر یك ملاقات به اشرف آورده بود، معذرت خواهی كرد.
شكایت كوبلر در شورای امنیت در مورد «فقدان ارادة ساكنان برای شراكت در پروسة تسهیل كنندگی یونامی» در تعارض آشكار با اظهارات خود او در جلسه شورای امنیت در 10 آوریل است كه پس از انتقال 1200 تن از ساكنان اشرف به لیبرتی تصریح كرد: «من می‌خواهم این را برجسته كنم كه ساكنان اشرف به رغم مشكلات اولیه حسن نیت و همكاری خود را در پروسه انتقال به لیبرتی نشان داده اند. آنها بی تردید راه درازی را طی كرده اند. ترك محلی كه بیش از دو دهه در آن زندگی كرده اند به راستی مشكل است».
بعد از این اظهارات، 800 نفر دیگر از ساكنان اشرف به لیبرتی منتقل شدند و اكنون در مجموع دو سوم ساكنان اشرف در لیبرتی بسر می برند.
همچنین كمتر از یك ماه پیش، آقای كوبلر در بیانیه 23 ژوئن خود از ساكنان تشكر و اعلام كرد:«2000 نفر از ساكنان به طور منظم و به شیوه مسالمت آمیز به لیبرتی منتقل شده اند و تنها 1200 نفر باقیمانده اند. به این مناسبت من می‌خواهم هم از دولت عراق و هم از ساكنان برای همكاری آنها تشكر كنم».
این در حالیست كه تا امروز، كمترین قدمی برای حل و فصل مسأله آب، كه باید درگرمای 55 در جه از 12 كیلومتری توسط ساكنان با هزینه زیاد تأمین شود، برداشته نشده است. كوبلر از این پیشتر بارها نوشته بود كه دولت عراق متعهد شده است كه تا قبل از ماه روزه (20ژوییه) آب این كمپ را به شبكه شهری وصل كند یا بگذارد ساكنان از كانال در 150متری خودشان آب پمپاژ و تصفیه كنند. در شمار این اسناد می‌توان از سند آماده سازی حركت ششم به تاریخ 28مه 2012- ماده دوم و صور تجلسه مورخ اول ژوئن2012 درباره ملاقات بین ساكنان و آقای باكوس مشاور مالكی در لیبرتی در 31 مه، نام برد.
آقای كوبلر همچنین در شورای امنیت نیازی به كمترین اشاره به نقض سیستماتیك تعهدات دولت عراق (280 مورد نقض تعهدات در لیبرتی از 18فوریه تا 4 ژوییه 2012) نمی بیند. او همچنین نیازی نمی بیند كه به 30 جواب منفی به درخواستهای قانونی و مشروع ساكنان طبق بیانیه های كمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد، فروش یا انتقال اموالشان به لیبرتی، برگرداندن اموال توقیف شده به ساكنان، خرید سوخت به قیمت شهروندان، انتقال خودروهای خدماتی كاروان پنجم كه از میانه راه به اشرف برگردانده شدند ( این كاروان به طور عمده از زنان بودند)، انتقال ژنراتورهای متعلق به ساكنان، 10خودروی سواری برای هر 400 نفر طبق توافق پیشین و حتی 5 لیفتراك برای 3300 نفر كه اكنون 2000نفر از آنها در لیبرتی بارهای سنگین را بر روی دست و شانه هایشان حمل می‌كنند، اشاره كند.
این در حالیست كه او در بیانیه 23ژوئن خود تأكید كرد:«نماینده ویژه دبیركل به اصرار خود به دولت عراق برای پاسخ مثبت به خواستهای معقول و مشروع ساكنان در مورد مقولات انسانی طبق قانون انساندوستانه بین المللی و قانون حقوق بشر، ادامه می‌دهد».
از این پیشتر آقای كوبلر در 6 دسامبر در شورای امنیت متعهد شد:«هر گونه راه حل عملی باید مورد پذیرش هر دو طرف یعنی دولت عراق و ساكنان كمپ اشرف قرار گیرد. این راه حل باید از یك سو دولت عراق را محترم شمارد و از سوی دیگر به قوانین بین المللی انساندوستانه و حقوق بشری و قوانین پناهندگی احترام بگذارد». این تعهدی است كه كوبلر هیچگاه به آن عمل نكرد.
فراتر از این، او هیچگاه اظهارات صریح مشاور امنیتی دولت عراق را درباره دخالت دادن رژیم ایران در پرونده اشرف تكذیب نكرد. مشاور مزبور در 24 آوریل در تلویزیون دولتی عراق گفت:«آقای مارتین كوبلر، نماینده ویژه دبیركل ملل متحد در عراق، در جزییات با طرفهای عراقی و ایرانی از طریق سفارت ایران و دیگر كانالهای ارتباطی با ایران برای تأمین الزامات اجرای تفاهم نامه بین او و عراق برای بستن قرارگاه اشرف امضا شده، گفتگو كرده است تا حضور این سازمان در خاك عراق خاتمه یابد. گفتگوهای كوبلر شامل مكانیزم و نقش ایران برای انجام چیزهایی است كه این موضوع را حل كند».
طبق تحقیقات حرفه یی كارشناسان سازمانهای بین المللی، لیبرتی از هر نظر یك زندان است و ساكنان آن در معرض بازداشت خودسرانه قرار گرفته اند.
با این وصف، كوبلر در جلسه شورای امنیت می‌گوید:«مسئولیت بر عهده بسیاری حامیان بین المللی مجاهدین است و بسیار اهمیت دارد كه آنان بر مواضع ساكنان به طور مثبت (یعنی در جهتی كه آقای كوبلر می‌خواهد) تأثیر بگذارند».
كوبلر می افزاید:«من همچنین از ساكنان كمپ می خواهم كه از قوانین عراق اطاعت كنند و از تحریك و خشونت بپرهیزند. زمان برای دستیابی به یك راه حل با دوام به پایان می رسد و صبر دولت عراق دارد به سر می رسد».
شگفت انگیز است كه آقای كوبلر در برابر اعتراضهای گسترده بین المللی به عملكرد جانبدارانه خود به سود حكومت مالكی و رژیم ایران علیه اپوزیسیون این رژیم، از جمله اعتراضات كلیسا در انگلستان و آمریكا، اعتراضات در كنگره آمریكا و شورای اروپا و بیش از 4 هزار پارلمانتر در 46 كشور جهان و همچنین اتحادیه جهانی وكلا، بی پرده از حمایت كنندگان ساكنان اشرف می‌خواهد در طرف او و دولت عراق قرار گیرند تا فشار هر چه بیشتری به ساكنان بیدفاع برای صرفنظر كردن از حداقل حقوق و خواستهای قانونی و مشروع خود قرار گیرند.
او در سخنان خود در شورای امنیت هیچ نیازی به این ندیده است كه از 49 كشته و بیش از 1000 مجروح در حملات ژوییه 2009 و آوریل 2011 به اشرف یاد كند و تعهد سازمان ملل به تحقیقات در این باره را هم به فراموشی سپرده است. به جای آن ساكنان بیدفاع را از دست زدن به تحریك و خشونت پرهیز می‌دهد!
اظهارات كوبلردر شورای امنیت به قدری جانبدارانه بود كه سفیر دولت عراق در اظهارات خود به این اكتفا كرد و گفت «همچنان كه آقای كوبلر اظهار كرد دولت عراق برای جا به جایی افراد انعطاف به خرج داده است»!
مواضع كوبلر در شورای امنیت علیه ساكنان اشرف، همراه با قدردانی از صبر و انعطاف مالكی، نادیده گرفتن نقض سیستماتیك تعهدات دولت عراق در یادداشت تفاهمی است كه با كوبلر امضا نموده است، چشم بستن عمدی بر حقایق و حقوق پناهجویان و استانداردها و قانون انساندوستانه بین المللی، بدون تردید راهگشای سومین كشتار در اشرف است.
دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
30 تیر 1391