|
پیام جمعی از فعالان سازمان چریكهای فدایی خلق ایران در داخل
با درودهای انقلابی به رفقای فدایی و انقلابیون و آزادیخواهان و برابری طلبان امروز چهلمین سالگرد آغاز جنبشی است که درخت تناور آن با خون برجسته ترین کمونیستها آبیاری شد. جنبشی که در شب یاس و ناامیدی استبداد، چشم انداز آزادی و رهایی را ممکن ساخت. در دورانی که بسیاری از فعالان سیاسی خود را با اتحاد شوروی سابق و یا چین تعریف می کردند و یا به آمریکا و رژیم شاه امیدوار بودند، رزمندگان سیاهکل قدرت توده ها را برگزیدند، بر حاکمیت دیکتاتوری خروشیدند و به توده ها پیام امید دادند. آنها پیشاهنگان نسلی شدند که چند دهه در مبارزه برای رهایی به شیخ و شاه نه گفتند و از سیاهکل تا خاوران با جسم و جان خود در راه رهایی توده ها هزینه پرداختند. امروز هم پیام سیاهکل برای ما زنده است. در دوره ای که واژه ها لوث می شوند، در دوران تبلیغ یاس و در شرایطی که عده ای زیر عنوان اپوزیسیون مرز بین خلق و ضد خلق را مخدوش می کنند و برای دوران سیاه خمینی حَسرَت می خورند و جنایات خمینی و خمینی صفتان را به گردن مارکس و لنین و یا چه گوارا و حمید اشرف می اندازند، یا از آمریکا درخواست دخالت بشردوستانه می کنند و با کاسه لیسی قدرتمندان، فعالان انقلابی را سکتاریسم می نامند، آری درست در چنین زمانی، پیام رزمندگان سیاهکل زنده است. عافیت طلبان شبه روشنفکر و مزدوران ارتجاع و امپریالیسم تلاش می کنند تا جریان فدایی را فقط با «سلاح» و عصیان کور تعریف کنند. اما برای جنبش فدایی سلاح یکی از وسایل مبارزه و عملیات مسلحانه یکی از اشکال مبارزه بود. این شکل مبارزه نیز پس از مطالعه دقیق شرایط و جمع بندی تجربیات جنبشهای جهانی و داخلی و فاصله گرفتن از رفرمیسم اتخاذ شد. رزمندگان فدایی با جدیت و فداکاری و با غریو مسلسل حماسه سیاهکل را آفریدند و بر سکوت مرگبار مهر پایان زدند. سلاح چریکهای فدایی خلق وسیله ای برای پیشبرد اندیشه های آنان یعنی آزادی و برابری بود. آنها خط مشی خود را به طور مستقل و در مرزبندی قاطع با شرق و غرب انتخاب کردند و با عزم جزم برای برچیدن بساط استبداد ستم شاهی بپاخاستند. امروز هم ما نیاز به مرزبندی قاطع و بی شکاف با رژیم حاکم و باندهای درونی آن داریم تا بتوانیم با طرد رفرمیسم و عافیت طلبی و با شعار مرگ بر ارتجاع، مرگ بر امپریالیسم راه رهایی توده ها را هموار کنیم و توده ها را برای تحقق خواسته هایشان بسیج کنیم. سیاهکل ما جایی است که رفرمیسم و مماشات و عافیت طلبی در آن جایی ندارد. سیاهکل ما انقلابی است و سیاهکل ما رادیکال است. سیاهکل ما آرمان توده ها یعنی آزادی، رهایی و برابری است.
مرگ بر ارتجاع، مرگ بر امپریالیسم زنده باد انقلاب، زنده باد سوسیالیسم جمعی از فعالان سازمان چریكهای فدایی خلق ایران در داخل بهمن 1390
|