|
فراسوی خبر ... دوشنبه ۱۹ آبان خودسوزی احمد بالدی، دستاورد ظالمانه اقتصاد مقاومتی
زینت میرهاشمی
خودکشی ناشی از فقر و تحقیر که با توجه به بحران اقتصادی و معیشتی شمار آنها افزایش یافته است، واکُنش منفی، عملی اعتراضی در دادخواهی و رسیدن به عدالت است که دقیقا مرگ تحمیلی از طرف رژیم به شمار می آید. عادی سازی جان دادن در رویارویی با فقر و بی عدالتی، دردناک و فاجعه انسانی و اخلاقی است که به نوعی رژیم مشوق آن است. خودکشی دردناک احمد بالدی، دانشجوی ۲۰ ساله از شهروندان اهواز در پارک زیتون، شعله های فقر و بی عدالتی را بر پیکر مردم بی صدا نشان داد. او پس از تخریب دکه خانوادگی اش توسط شهرداری که به مدت ۲۱ سال محل درآمد خانواده بوده و تحقیر و سرکوب مادرش با آتش زدن خود، خواست مانع شود. اما ۷۰ درصد بدنش در آتش سوخت و ماموران با بیشرمی تمام مادرش را بردند و آتش را بر او نظاره کردند. مجاهد بالدی پدر احمد در رابطه با علل خودکشی پسرش در مصاحبه ای با خبرگزاری حکومتی فارس گفته است: «مامور شهرداری به پسرم گفت خودت را بسوزان ببینیم چطور می سوزی... ماموران بدون هیچ حکمی به دستان همسرم نیز دستبند زدند.» تشویق یه خودکشی جرم محسوب می شود. در بیدادگاه ولایت خامنه ای این مامور و شهردار مانند بقیه مجرمان حکومتی با اطلاع به اینکه مورد دادرسی قرار نمی گیرند به بازتولید خشونت و جنایت یاری می رسانند. «نمونه های خودکشی از فقر در روزها و ماههای اخیر افزایش یافته است به عنوان نمونه: رعد سیلاوی، ۵۰ ساله کارگر اخراجی شرکت نفت در مهرماه دست به خودکشی زد. روز دوشنبه ۱۲ آبان ۱۴۰۴، کمال بالدی، جوان ۲۶ ساله از هموطنان عرب اهوازی به شکل فجیعی دست به خودکشی زد. او که پدر دو فرزند بود، از بیکاری اجباری، اخراج از شرکت صنایع فولاد اهواز و ناتوانی در عدم تامین معیشت فرزندان جان خود را تسلیم فقر کرد.» (گروه تلگرامی اتحاد بازنشستگان) این گونه خودکشیهای ناشی از فقر، ناشی از تحمیل فقر و ریاضت کشی در قالب اقتصاد مقاومتی است. از این منظر حکومت قاتل این جانهای تسلیم شده به فقر و بی عدالتی است. مرگ احمد بالدی خشونت دولتی است. آتش بدن این جوان معترض آتش خشم مردمی است که روزی تارو پود رژیم را از بین خواهند برد.
|