|
فراسوی خبر ... دوشنبه ۱۴ مهر جنبش دادخواهی و دفاع از حقوق بشر در چالش با رژیم زینت میرهاشمی
بعد از چهار دهه مماشات و چشم پوشی از جانب دولتها و مجامع بین المللی از آن چه که بر مردم ایران و فرزندان ایران زمین تحمیل شده، شرایطی پیش آمده که نقض حقوق بشر، اعمال شکنجه بر زندانیان سیاسی، اعدامهای گسترده و به ویژه اعدام کودکان از جانب این نهادها و از زبان سیاستمداران برخی کشورها مطرح می شود، نه از دلسوزی و بازشدن گوشها و چشمها بلکه دقیقا به دلیل استواری، تداوم افشاگری و مقاومت در برابر هیولای دیکتاتوری ولایت فقیه است. حقوق بشر، حقوقی جهانشمول است و مردم ایران شایسته برخورداری از آن هستند. رژیم همواره حقوق بشر را در محدوده «شرایط فرهنگی» که بهتر است بگوییم شرایط «فرهنگ ارتجاعی حکومتی» به مردم تحمیل کرده است. با تکیه به این «ویژه گی فرهنگ حکومتی» از رعایت مفاد و کنونسیونهای جهانی مربوط به حقوق کارورزان، زنان، کودکان و .... شانه خالی کرده است. با تکیه به همین ویژه گی «فرهنگ حکومتی» است که سن ازدواج برای دختران سن پایین تعیین شده و تجاوز، اسید پاشی و قتل زنان به بهانه ناموسی از طرف حکومت تشویق می شود. حرفهای ارتجاعی و ضد زن در دو نماز جمعه روز ۱۱ مهر که سخنگویان خامنه ای بیان کردند، ترویج خشونت علیه زنان به طور خاص و علیه حقوق شهروندان به طور عام است. واکنش پایوران رژیم در رابطه با مطرح شدن موضوع حقوق بشر از طرف کشورهای اروپایی، ادامه همان توجیهاتی است که دیگر خریداری ندارد. دبیر ستاد ضد حقوق بشر رژِیم، علی باقری کنی، روز چهارشنبه ۹ مهر گفت: «ما در ساحت حقوقی قابلیت تعامل با همه دنیا از جمله غربیها را داریم.» سیاست «تعامل» با غرب که همان مماشات است به مذاق رژیم خیلی مزه کرده است که حالا این مماشات با سوس حقوق بشر کمی مخلوط شده است. وی اضافه می کند: «اما در ساحت سیاسی این تعامل ممکن نیست، چون غرب هدف سیاسی خاصی دارد که می خواهد آن را از طریق حقوق بشر محقق کند.» وی موضوع حقوق بشر را «مانع اصلی» مذاکره با غربیها و «یک جبهه تقابلی» از طرف آنها اعلام کرده است. در اینجا باید باز هم تاکید کرد که بر هم خوردن شرایط که رژیم آن را تقابل غربیها می داند، دستاورد ارزشمند همه مدافعان حقوق بشر و ارزشهای برجای مانده قربانیان خشونت رژیم است که حقوق بشر را به یکی از چالشهای نظام تبدیل کرده و تا لحظه سرنگونی اش باید ادامه یابد. بر این منظر، رعایت تمام معاهده های مربوط به حقوق بشر برای مردم ایران و محکومیت همه جنایتهای رژیم و معرفی آمران و عاملان که در جنایتها نقش داشته و یا آگاهانه سکوت کرده اند می تواند آغازی برای روشنگری و کاهش خشونت شود. تلاش نهادهای بین المللی به پاسخگو کردن رژیم در رابطه با قتل عام زندانیان سیاسی، اعلام اسامی و محل مزار آنها، آزادی زندانیان سیاسی و حذف مجازات اعدام می تواند نقطه فشار بر رژیم باشد و این تلاشها بیش از هر هنگام به تقویت جنبش ضد دیکتاتوری ولایت فقیه یاری می رساند. |