|
فراسوی خبر ... پنجشنبه ۱۹ اردیبهشت
درد بی علاج نظام و تلاش مذبوحانه برای بقا زینت میرهاشمی
روز چهارشنبه ۱۸ اردیبهشت، روحانی به گونه ای صحبت کرد که گویا فاتح میدان پسا برحام است و تعادل قوا به سود رژیم و به زیان آمریکا است. برآمد حرف روحانی، شکست آمریکا در ایزوله کردن رژیم از نظر اقتصادی و سیاسی است. روحانی به عنوان رئیس شورای عالی امنیت رژیم، برای اثبات درستی برجام به عنوان یک دستاورد، اولتیماتوم ۶۰ روزه به ۵ کشور امضا کننده برجام ارسال کرد.
حرفها و اولتیماتوم شورای امنیت رژیم را از چند منظر می توان بررسی کرد. نکته اساسی برجام بازداشتن رژیم از دستیابی به سلاح اتمی بود. رژیم فرصت طلبانه با استفاده از سیاست مماشات که در آن زمان حاکم بود، تلخی زهر این بازدارندگی موقت را در دخالتهای تروریستی بیشتر و تولید انبوه موشک دوربُرد و ایجاد گروههای تروریستی بیشتر شیرین کرد. در همین مدت هزارپای اقتصادی سپاه پاسداران با پشتیبانی بیت ولی فقیه، با پتجه انداختن بر صنایع پتروشیمی و واحدهای تولیدی وابسته به آن و ایجاد کارتلهای بزرگ اقتصادی ثروت عظیمی به چیب زد که به سپاه پاسداران امکان بیشتری برای گسترش فعالیتهای تروریستی برون مرزی داد.
رژیم با تن دادن به برجام و با استفاده از غفلت شرکای برجامی اش، برای مدتی عمر خود را بیمه کرد. به همین دلیل است که روحانی در سخن پراکنی روز چهارشنبه ۱۸ اردیبهشت، برجام را «بنای با شکوهی» تصویر کرد که دشمنان تلاش کردند تا آن را فروریزند. نکته اساسی و گرهی در رابطه با ناکامی برجام، دخالتهای رژیم در منطقه، حمایت از تروریسم، ارسال موشک به حزب الله، حوثیها و ... است. این موضوع که باید رژیم نیروهایش را از سوریه و در همجواری اسرائیل بیرون بکشد و دست از حمایت از حوثیها بر دارد و... نکته مشترک کشورهای اروپایی که خود را همچنان به حفظ برجام متعهد می دانند با آمریکا است. در اولتیماتوم ۶۰ روزه و حرفهای روحانی به این موضوع پرداخته نشده و برعکس همانند گذشته به تهدیدهایی متوسل شده که فقط به زیان مردم ایران تمام می شود. همانگونه که اعزام ناو بمب افکنهای ارتش آمریکا به خلیج فارس و سفر مایک پمپئو به عراق را می توان پاسخی به تهدیدهای جنگ طلبانه رژیم در رابطه با بستن تنگه هرمز و تدارک حمله به نیروهای آمریکا در منطقه دانست. به نظر می رسد که رژیم تصور می کند اگر ۴ دهه با شعارهای مرگ طلبانه و پرچم آتش زدن و ... توانسته دوام بیاورد همچنان می تواند قلدری کند. اما رویدادهای روز، خلاف این را نشان می دهد و دوران قلدری رژیم در منطقه رو به پایان است. برآمد اولتیماتوم و حرفهای رئیس جمهور ولی فقیه، حرفهای کلی برای خریدن زمان است و برای رژیم مصرف داخلی آن بیشتر است تا مصرف خارجی آن. زیرا این گونه تهدیدها در شرایط فعلی خریداری ندارد. موضوع روشن است رژیم باید پایش را از منطقه بیرون بکشد، راهی دیگر نیست. اگر به این امر تن دهد و برجام ۲ و ۳ را بپذیرد در چشم انداز باید جراحی شود. نظام جمهوری اسلامی بدون سرکوب، جنگ و تروریسم دوام ندارد. تلاش رژیم برای حفظ برجام، تلاشی مذبوحانه برای حفظ نظامی است که مردم ایران از آن تنفر دارند.
|