فراسوی خبر... آدینه 30 خرداد

هشدار بحران آب

لیلا جدیدی

سالهاست که بحران آب در ایران هم از جانب "موسسه منابع جهانی" و هم کارشناسان داخلی گوشزد می شود. اما زمانی که دست اندرکاران دروغگو و پرده پوش حکومتی هم اعلام خطر می کنند، میزان پیشرفت این بحران را می توان دریافت. این بار مدیر دفتر مطالعات منابع آب رژیم است که هشدار می داده: "هیچیک از استانهای کشور در وضعیت نرمال آبی نیست و هیچ استانی وضع قابل تحمل ندارد."

رضا راعی عزآبادی 10 استان کشور را که با "تنش شدید آبی مواجه هستند" نام برده است. این در حالیست که وی به جای اینکه علت واقعی، یعنی سیاستهای ضد زیست محیطی و عدم مدیریت حکومت را گوشزد کند، بار این بحران را بر دوش مردم و صرفه جویی نکردن آنها انداخته و آنان را باعث و بانی وضعیت بحرانی و خطرناک موجود معرفی می کند. چندی پیش نیز حمید چیت ‌چیان، وزیر نیروی رژیم، قلدرمابانه امر کرده بود " آب مفت" به روی مردم قطع شود. یک مقام حکومتی دیگر به نام حسن عباسی با منصب دهان پرکن "رییس مرکز بررسیهای دکترینال امنیت بدون مرز" هم علت اصلی خشک شدن سدهای ایران را بالا رفتن "معصیت و گناه" شناسایی کرده و مژده می دهد که اجرای برنامه ‌های احیا یا بهبود محیط زیست بی ‌ثمر است.

اما ببینیم ریشه مشکل کجاست؛ کارشناسان معتقدند، مدیریت ناکارآمد و ضعف منابع آب، به هدر رفتن میلیاردها مترمکعب آب محدود کشور در پشت سدها به واسطه تبخیر شدید، نگرش غیر بومی در مدیریت آب، عدم درک تصمیم گیران از ویژگیهای اکولوژیکی و اجتماعی، بی اعتمادی به مردم بومی و کشاورزان و نیز گسست دانش مدیریت از جمله دلایلی هستند که ایران را در معرض بحران آب قرار داده است.

در همین رابطه یک تحقیق مستقل، دلیل اصلی کاهش ۸۰ درصدی حجم آب دریاچه ارومیه را احیا نکردن فیزیکی دریاچه ارومیه و به بیان دیگر، نرساندن عمدی آب به آن بر اساس خواست سیاسی و اقتصادی ارزیابی کرده است.

همچنین، رشد سریع جمعیت در ایران که سرزمینی گرم و خشک است، یکی از دلایل کاهش سرانه آب تجدید شونده معرفی می شود. اما با وجود اینکه در دو دهه جمعیت ایران دو برابر شده، آقای خامنه ای، باخبر از همه جا، دستور رشد سریع تر جمعیت و ازدیاد فرزند را داده است.

در سال ۲۰۱۳ موسسه منابع جهانی، ایران را بیست و چهارمین کشور دنیا از نظر تنش آبی معرفی کرد و خطری جدی را هشدار داد. آب نقش تعیین کننده ای در اکولوژی دارد و بی شک توسعه پایدار، حفظ محیط زیست و حقوق بشر به مدیریت آب نیز بستگی داشته و در واقع مکمل آن است.

جمهوری اسلامی دم از امنیت کشور و دستیابی به انرژی هسته ای می زند، اما میلیاردها دلار را که می شد صرف مدیریت و برنامه ریزی و امنیت واقعی مردم در دسترسی به آب پاک شود، صرف اهداف هسته ای کرده و یا به کام دزدان و غارتگران ریخته است. رژیم اینگونه مردم ایران را در برابر تهدید بزرگ و غیر قابل چشم پوشی زیست محیطی قرار داده است. 

 

 

بازگشت به صفحه نخست