فراسوی خبر... دوشنبه ۲۸ اسفند

خرید مجلس عراق با حُقوق عقب افتاده بازنشستگان

منصور امان

در همان حال که اکثریت مردُم ایران در چنگال یک بُحران عمیق معیشتی دست و پا می زنند و به جدال روزانه برای بقا محکوم شده اند، حاکمان کشور همچنان و بی وقفه در حال ریخت و پاش منابع کشور به پای نیازهای امنیتی و جاه طلبیهای لوکس خود هستند. انتخابات عراق تازه ترین گودال منافع ضدمردُمی است که رژیم ولایت فقیه ثروت کشور را برای پُر کردن آن هدر می دهد.   

همگام با نزدیک شدن زمان انتخابات پارلمانی عراق، اقدامات مُداخله گرایانه رژیم جمهوری اسلامی در این کشور همسایه نیز ابعاد گُسترده و بی پرده تری یافته است. دامنه این دست اندازی تا بدانجا توسعه یافته که اینک آمریکا به گونه رسمی و علنی آن را افشا و زیر ضرب برده است.

آقای جیمز متیس، وزیر دفاع ایالات متحده، می گوید رژیم مُلاها در حال "سرازیر کردن پول به عراق" برای تحت تاثیر قرار دادن انتخابات مجلس عراق است. وی میزان سرمایه گذاری نقدی حاکمان جمهوری اسلامی از جیب و سُفره مردم ایران را "نه چندان کم" توصیف کرده است.

در روزهای گذشته ترافیک سفر پایوران ارشد "نظام" به عراق افزایش یافته که در میان آنها سفر آقای ولایتی، وزیر خارجه اندرونی و جهانگیری، مُعاون اول حُجت الاسلام روحانی بازتاب بیشتری داشته است. در این میان به ویژه سفر آقای ولایتی که از مُدتی پیش به اشاره اربابش در پهنه اُمور مربوط به کشورهای هدف در منطقه دست به تحرُک بیشتر می زند، ابعاد روشنگرانه ای داشته است.

وی در جریان سفر خود به عراق در روزهای پایانی بهمن ماه، در اظهاراتی تحریک آمیز و مُداخله جویانه، برای رای دهندگان عراقی و احزاب این کشور رجز خواند: "ما اجازه نخواهیم داد لیبرالها و کُمونیستها در عراق حُکومت کنند."

بدیهی است که بخش مُهمی از اقدامات عملی رژیم مُلاها در این زمینه را خریدن سیاستمداران و پرداخت رشوه به رای دهندگان تشکیل می دهد؛ سیاستی که بیهودگی آن را خود آقای ولایتی با حمله به جریان مُقتدی صدر در سُخنان مزبور به نمایش گذاشته است. آقای صدر که رژیم ولایت فقیه در گذشته برای جذب و تیمار وی مبالغ هنگُفتی را صرف کرده، اکنون به جبهه دیگری نقل مکان کرده و به صف آرایی در برابر پدرخوانده های پیشین خود و وابستگان آنها پرداخته است.          

این واقعیت که رژیم جمهوری اسلامی در حالی که به بهانه تنگنای مالی از پرداخت حُقوق مُعلمان، کارمندان و بازنشسته ها خودداری می کند و همزمان از همان خزانه به ولخرجی کلان در عراق می پردازد، به خوبی اولویتهای آن را توضیح می دهد. مردُم ایران و رنج و مشقت آنها در دستور کار حُکومت جایی ندارد. در دستور کار رنج دیدگان، فرودستان و بی حُقوقها اما پایان دادن به نظم کُنونی با شتاب و فشار بیشتری به ردیف نخُست نزدیک می شود.

بازگشت به صفحه نخست