فراسوی خبر... شنبه 28 آذر

چه کسی از محکومیت دوباره رژیم به خاطر نقض حقوق بشر شوکه شده؟

لیلا جدیدی

نماینده جمهوری اسلامی در واکنش به قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل پیرامون نقض بی امان و سیستماتیک حقوق بشر توسط رژیم که برای 62مین بار در روز پنجشنبه 26 آذر به تصویب رسید، ناباورانه آن را "نامنصفانه" و "متاثر از انگیزه ‌های سیاسی" توصیف کرد. وی درست می گوید و حاکمان ایران حتی حق دارند که پس از نوشیدن جام زهر این بار شوکه هم بشنوند، زیرا:

قطعنامه "نامنصفانه" اگر باشد، بی شک به این دلیل است که این مصوبه و حتی گزارش آقای احمد شهید تنها بر گوشه ای از پایمالی حقوق بشر در وطن ما انگشت نهاده. از هر زاویه که بنگری، حقوق مردم ایران نقض می شود، از لگدمال کردن آزادی بیان و وجدان و عقیده گرفته تا تبعیض جنسیتی و قومی و دینی...، به طوریکه هر گونه حق شهروندی از مردم ایران گرفته شده است.

از "انگیزه های سیاسی" نیز برخوردار است. زیرا نقض افسار گسیخته حقوق بشر تحت حکومت ولی فقیه آنچنان آشکار و گسترده است که نهاد سیاسی مهمی مانند سازمان ملل نمی تواند بدون از دست دادن اعتبار خود در برابر آن بی طرف باشد.

به گفته عفو بین الملل، رژیم ملاها پس از چین بیشترین تعداد جنایتی به نام اعدام را در جهان مرتکب شده است. بر اساس گزارش احمد شهید، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل، ۷۵۳ نفر در سال ۲۰۱۴ در ایران اعدام شده‌ اند که حداقل ۱۳ تن از آنان هنگام ارتکاب جرم کمتر از ۱۸ سال سن داشتند. از این جهت، رژیم، کشور را به بزرگترین قتلگاه جوانان تبدیل کرده است. افزون بر آن، در حال حاضر هزاران نفر در صف اعدام قرار دارند.

قطعنامه محکومیت رژیم با حضور ۱۹۳ نماینده از کشورهای جهان به رای گذاشته شد که ۸۱ کشور آن را تایید کردند. ۳۷ کشور به این قطعنامه رای منفی و ۷۶ کشور نیز رای ممتنع دادند

بنابراین، آن اقلیتی که رای منفی داده اند و نمونه های آن دیکتاتورهای سوریه، روسیه، چین و سودان هستند، البته "انگیزه های سیاسی" دارند، زیرا تاکنون از قبل نقض حقوق مردم ایران به چپاول گری و پیشبرد اهداف و منافع سیاسی – اقتصادی خود پرداخته اند. در این گیرودار برخی از دولتهایی هم که خود عامل نقض حقوق بشر هستند و یا منافعی در معاملات سودمند با رژیم دارند، بزدلانه پشت رای ممتنع مخفی شده اند.

اما مهمترین موضوعی که نماینده جمهوری اسلامی بدان به صراحت اشاره نکرده این است که رژیم انتظار داشت پس از نوشیدن جام زهر و عقب نشینی از برنامه هسته ای خود، نقض حقوق بشر در ایران زیر فرش جارو شود و راه برای گشایش به سمت غرب باز گردد. اما اینگونه نشد.

فعالان حقوق بشر اکنون که با افشاگریهای شبانه روزی بدین پیروزی دست یافته اند، باید از جوامع بین المللی خواستار مجازات رژیم به خاطر نقض حقوق مردم ایران گردند.

بازگشت به صفحه نخست