فراسوی خبر ... پنجشنبه 24 اردیبهشت

دیپلماسی گروگانگیری

جعفر پویه

آزادی رکسانا صابری خبرنگار آمریکایی – ایرانی در روزهای گذشته موجی از گمانه زنیها را در پی داشته است. از یک طرف روزنامه ها می نویسند که آزادی صابری حاصل دیدار و وساطت رییس جمهور سوییس، رودولف مرتس با احمدی نژاد در حاشیه کنفرانس ضد نژاد پرستی در این کشور است. اما برخی دیگر امکان مبادله خبرنگار زندانی با تروریستهای دستگیر شده در اربیل عراق را به مطرح می کنند. به همین علت رابرت وود، سخنگوی وزارت امورخارجه آمریکا می گوید: "هیچ معاوضه ای مطرح نشده است."
اما هر کدام از گمانه های منتشر شده درست و یا غلط باشد نمی توان از کنار این موضوع به سادگی عبور کرد که دستگیری رکسانا صابری همچون گروگانگیری حکومتی است که برای حل و فصل مشکلات خود از شهروندان دو ملیتی به صورت بی شرمانه ای سوواستفاده می کند. در گذشته نیز رژیم با دستگیری شهروندان دو ملیتی همچون هاله اسفندیاری، فرناز عظیما و ... سعی کرده بود تا مشکلات پشت پرده را به صورت گانگستری حل و فصل کند. اکنون پس از گذشتن مدتها بار دیگر رژیم جمهوری اسلامی به همان شیوه دست به عمل می زند و با رها کردن گروگان خود به احتمال در حال بهره برداری سیاسی از آن است. روز گذشته بعضی از منابع داخلی اعلام کردند که ولی نصر، مشاور اوباما در امور خاورمیانه در تهران بسر می برد و آزادی رکسانا صابری به دلیل حضور او صورت گرفته است. این خبر در حالی روی آنتن خبرگزاریها می رود که ولی نصر، مشاور عالی هیلاری کلینتون، همکار دنیس راس و عضو شورای روابط خارجی آمریکاست.
همچنین روزنامه "بازلر تسایتونگ" در باره نتایج مذاکرات پنهانی می نویسد:  "با تغییر حکم رکسانا صابری و آزادی وی، قوه‌ی قضاییه‌ی ایران یکی از موانع مهم برای گفت‌وگو میان باراک اوباما با ایران را از سر راه برداشت."
همین مضمون را روزنامه "کریستین ساینس مانیتور" نیز تکرار می کند:  "تصمیم روز دوشنبه دولت ایران برای آزادی رکسانا صابری یکی از موانع بسیاری را که بر سر راه طرح گفت وگوی امریکا و ایران وجود دارد، حذف کرده است."
و منوچهر متکی، وزیر امورخارجه رژیم در همین رابطه به خبرنگاران می گوید: "شاید در برخی رسانه ها منعکس شده باشد که این اولین قدم ایران در زمینه عادی سازی روابط با ایالات متحده است ولی جمهوری اسلامی نمی تواند جلوی این صحبتها را بگیرد."
با این حساب اینگونه می شود گفت که دیپلماسی گروگانگیری رژیم به دلیل باج دادن آمریکا و قدرتهای مطرح جهانی به نتیجه می رسد و همچون یک رویه مشروع به رسمیت شناخته شده است. زیرا اگر جز این بود، این روزها صدها نفر از فعالان کارگری و کوشندگان حقوق زنان، دانشجویان و فعالان اجتماعی در زندانهای جمهوری اسلامی بسر می برند و تحت بدترین رفتارها قرار دارند که شرایط و سرنوشت آنها در این اعتراضها و هیاهوهای بین المللی و دیپلماتیک جایی برای طرح ندارد.