فراسوی خبر ... چهارشنبه 23 اردیبهشت

"سطح توقُع" خاتمی ناگهان بالا رفت

منصور امان

در پی نامه اعتراضی "مجمع روحانیون مُبارز" به آقای حسن روحانی پیرامون بایکوت رسانه ای حُجت الاسلام خاتمی، اینک او خود نیز روی صحنه پدیدار گردیده تا در سُخنان صریحی، رییس "دولت تدبیر و اُمید" را به "اجرای قانون اساسی" و عمل به "شُعارهای انتخاباتی" اش فرا بخواند.

از هنگام دست یافتن آقای روحانی به منصب ریاست جمهوری در نزدیک به دو سال پیش، این نخُستین بار است که "اصلاح طلبان" حُکومتی یک مُطالبه سیاسی را در برابر او قرار می دهند. این انفعال خودخواسته با وجود آن بوده است که در جریان رقابتهای انتخاباتی، آنها با تمام نیرو به حمایت از آقای روحانی پرداختند و در این مسیر حتی نامزد خویش را نیز به نفع وی کنار کشیدند.

بر پایه این کُمک انتخاباتی، آقای خاتمی و دوستان خود را شریک در نتیجه آن می پنداشتند و از این رو نیز بی درنگ پس از استقرار دولت آقای روحانی، از موضع دولتمرد در هر فُرصتی بخشهای گوناگون جامعه را از طرح خواسته هایشان پرهیز می دادند و به آنها نسبت به "توقُعات زیاد و بیجا از روحانی" نهیب می زدند. "اصلاح طلبان" چندان بر پاداش سیاست دلبری از "دولت اعتدال" اُمید بسته بودند که حتی مطرح شدن مُطالبات را دسیسه "شکست خوردگان در انتخابات" مُعرفی می کردند.   

آقای روحانی از جمله به مدد این "مُشارکت" یکجانبه، نه تنها از عمل به مُهمترین وعده های انتخاباتی اش مانند "گُشایش فضای امنیتی"، "رفع تبعیضهای جنسیتی و قومیتی"، "بهبود معیشت مردُم" یا "رفع حصر" شانه خالی کرد، بلکه شاهد و شریک پایمالی گُسترده تر حُقوق فرد و اجتماعی شهروندان نیز گردید. به تازگی وزیر خارجه او، آقای مُحمد جواد ظریف، با انکار دستگیری روزنامه نگاران و پیگرد افراد به دلیل عقایدشان، تایید کرد که شرایط رو به وخامت گذشته کنونی به خوبی در چارچوب سیاست و برنامه "دولت تدبیر و اُمید" آدابته شده است.

با این حال بی تردید علت اعتراض نادر آقای خاتمی، استبداد عُریان و نقض حُقوق پایه ای شهروندان نمی تواند باشد. چرا که او و "اصلاح طلبان" در تمام طول این دوره، از ابراز هر گونه ناخُرسندی نسبت به شرایط حاکم خودداری کرده اند و همچنین در دفاع از حُقوق هیچکس و هیچ قشر و دسته ای لب نگشوده اند. بنابراین می توان به خوبی حدس زد که نارضایتی اکنون آنها نیز ریشه در جای دیگری دارد.

آقای خاتمی اکنون برخلاف نصایح بُزُرگوارانه خود به جامعه، "مُتوقع" و طلبکار شده است، زیرا به تدریج آشکار می گردد که شُتُر نقض عهد آقای روحانی، پُشت در خانه او نیز خوابیده است. "اصلاح طلبان" نشانه های خوبی از باز شدن فضا برای تحرُک و مُشارکت خود در انتخابات مجلس مُشاهده نمی کنند. آنها با نگرانی سناریوی مجلس "اعتدالیون" و "اُصولگرایان مُعتدل" را می بینند که در محافل قُدرت دست به دست می چرخد.

همزمانی دلشوره آقای خاتمی برای "قانون اساسی" و "وعده ها" با نگرانی خاطر از نتیجه نمایش انتخابات مجلس، فُرصت طلبانه و غیر جدی بودن مُطالبات مطرح شده از سوی وی را نیز آشکار می سازد.      

بازگشت به صفحه نخست