فراسوی خبر... شنبه 19 دی

اوباش چاقو کش زندانهای عمومی، شرکای رژیم در شکنجه زندانیان سیاسی

لیلا جدیدی

یکی از روشهای مزورانه حکومت جمهوری اسلامی برای آزار و شکنجه زندانیان سیاسی، انتقال آنان به بخش محکومین مواد مخدر و جرایم خشن است. زندانیان سیاسی در این بخش افزوده بر ازدحام جمعیت و شرایط ناگوار بهداشتی، به کرات از سوی زندانیان عادی یا جنایی اجیر شده مورد ضرب و شتم قرار می گیرند. انتقال زندانیان سیاسی به بند جرایم عمومی، برای فشار بیشتر و شکنجه و آزار آنها صورت می ‌گیرد.

بیشترین بهانه انتقال زندانیان سیاسی به زندان عمومی، اعتراض آنها نسبت به شرایط وخامت بار خودشان است. وقیحانه تر آنکه، چنانچه زندانیان سیاسی به انتقال خود به زندان عادی اعتراض کنند، به سلول انفرادی منتقل می شوند.

روز پنجشنبه 17 دی، خبرگزاری هرانا لیست 27 زندانی سیاسی - عقیدتی زندان ارومیه را که در بندهای عمومی این زندان نگهداری می‌ شوند، منتشر کرد. این زندانیان که در اعتصاب غذا به سر می برند، توسط مسوولان زندان ارومیه تهدید شده بودند که در صورت تداوم اعتصاب غذا، علاوه بر انتقال به بند جرایم مواد مخدر، صد زندانی عادی دیگر را نیز به بند آنان انتقال خواهند داد.

نمونه ای از بعهده گرفتن نقش شکنجه گران رژیم توسط اراذل و اوباش، ضرب وشتم دو زندانی به نامهای علیرضا ایوبی و رحمان رشیدزاده است که پس از انتقال به بخش عمومی روی داد. آنها پس از اعتراض به این اقدام جنایتکارانه، راهی سلولهای انفرادی شدند.

نمونه دیگر، چاقو کشی اوباش در زندان رجایی شهر کرج است. دو زندانی شرور سابقه دار پس از تهدید و ارعاب زندانیان سیاسی، با چاقو به آنها حمله ور شدند و دو زندانی سیاسی به نامهای سعید مدنی و سعید رضوی را زخمی کردند. مسوولان زندان در برابر این سوءقصد نیز هیچ واکنشی نشان ندادند.

زندانیان سیاسی ارژنگ داوودی، افشین بایمانی، بهنام ابراهیم‌ زاده، ابراهیم فیروزی، فرید آزموده، علیرضا فراهانی، ایرج حاتمی و بهزاد ترحمی که در زندان رجایی شهر در اسارت هستند، در اعتراض به تفکیک نکردن جرایم در اعتصاب غذا به سر می ‌برند.

یک نمونه دیگر، بند هشت زندان اوین است. بند هشت "بدترین بند زندان اوین" و "تبعیدگاه جدید زندانیان سیاسی اوین" توصیف شده است که در آن تعداد زیادی از زندانیان سیاسی  بدون امکانات و شرایط بد بهداشتی به همراه زندانیان غیرسیاسی نگهداری می شوند.

نمونه ها بسیارند. این اقدامات آگاهانه، عمدی، سازمانیافته و رذیلانه شگردی است که هدف آن فشار بیشتر بر زندانیان سیاسی و مقاوم است. از این رو، فعالان حقوق بشر و حقوق زندانیان سیاسی باید آن را هر چه بیشتر برجسته کنند.

 

 

بازگشت به صفحه نخست