فراسوی خبر ...  شنبه ۱۷ شهریور

کرنش خامنه ای در برابر پوتین و تنفر مردم عراق از جمهوری اسلامی

زینت میرهاشمی

حمله به کنسولگری رژیم ایران در شهر بصره در روز آدینه ۱۶ شهریور، واکنشی به دخالتهای ویرانگرانه رژیم ولایت فقیه در عراف است. جنگ در عراق و ساخت و پاخت آمریکا با رژیم ایران برای سرنگونی صدام حسین، فرصتی تازه برای گسترش دخالتهای تروریستی خامنه ای در عراق ایجاد شد.

 به یک معنا جنگی که صدام را سرنگون کرد، عراق را به حیاط خلوتی برای بنیادگرایان شیعه و در راس آن ارتجاعی حاکم بر ایران تبدیل نمود. بصره، بغداد، نجف، کربلا، سلیمانیه و... به جولانگاه قاسم سلیمانی جنایتکار و نیروهای وابسته به سپاه قدس تبدیل شد. بر همین منظر، رژیم ایران طی چند ساله بعد از سرنگونی صدام حسین به یکی از موانع اصلی برای صلح و سازندگی در عراق تبدیل شد. این دخالتها آنقدر ملموس است که در کانون تظاهراتهای مردمی علیه بیکاری، فساد و ... خشم و نفرت از دخالت رژیم ولایت فقیه در عراق از این جنبه می توان حمله به کنسولگری جمهوری اسلامی را نتیجه سیاستهای ارتجاعی و تروریستی رژیم در عراق دانست و البته مردم ایران در اشکال گوناگون مخالفت خود را با این دخالتهای تروریستی اعلام کرده اند.

موضع گیری برخی از پایوران حکومت عراق در همراهی با تحریمهای ایالات متحده آمریکا در رابطه با رژیم، تهدید حکومت ایران برای بازپس گیری خسارتهای دوران جنگ و ائتلافهای شکل گرفته جدید پس از انتخابات اخیر عراق، از برباد رفتن هزینه های سرسام آوری  که جمهوری اسلامی از جیب مردم ایران برای نگاه داشتن این حیات خلوت پرداخت کرده، خبر می دهد.

پایان نشست سران روسیه، ترکیه و پایوران رژیم در تهران و کرنشهای ولی فقیه در برابر پوتین، بار دیگر بر نقش پیاده نظامی مزدوران رژیم در سوریه تاکید گذاشت. نقشه خامنه ای این بود که برای قتل عام مردم ادلب، رضایت کامل روسیه و ترکیه را جلب کند برای این ولی فقیه در دیدار با پوتین به «گسترش همکاریهای سیاسی و اقتصادی، مبادلات و معاملات اقتصادی و....» تاکید کرد و برای اردوغان هم روضه دلبرانه مبنی بر وحدت اسلامی خواند.

این که کرنشهای ولی فقیه رژیم ایران تا چه میزان موثر بوده را تحولات آینده تعیین خواهد کرد. اما فقدان یک بیانیه مشترک مورد دلخواه، چندان برای خامنه ای خوش آیند نخواهد بود.

بازگشت به صفحه نخست