فراسوی خبر ... شنبه ۱۴ مرداد

حکم تنفیذ، جلوه ای دیگر از دیکتاتوری

زینت میرهاشمی

خامنه ای در روز پنجشنبه ۱۲ مرداد حکم تنفیذ حسن روحانی را صادر کرد و او را به ریاست جمهوری «منصوب» کرد. این اقدام که در قانون اساسی جمهوری اسلامی درج شده، بر غیر دموکراتیک بودن انتخابات ریاست جمهوری در نظام ولایت فقیه مهر تاکید گذاشت. خامنه ای در حالی به موقعیت حسن روحانی در روز پنجشنبه مشروعیت بخشید که شورای نگهبان برآمد نمایش انتخابات را پذیرفته بود.

حکم تنفید یعنی این که رای ولی فقیه بالای رای مردم است و این ولی فقیه است که در روز پنجشنبه ۱۲ مرداد، به حسن روحانی اعتبار داد. بر اساس اصول 5 و 57 قانون اساسی رژیم، اصل ولایت فقیه اساس حکومت را تشکیل می دهد و انتصاب رئیس جمهور به اصطلاح منتخب از حقوق ولی فقیه است. این به این معنا است که قانونی شدن رئیس جمهور را ولی فقیه تعیین می کند و نه رای مردم. بنابرین شعار «میزان رای مردم» است، حرفی فریبکارانه ای بیش نیست.

از حرفهای کلی و شیادانه حسن روحانی و خامنه ای در مورد ریشه کنی فقر، بی عدالتی و تعامل و... که بگذریم، مراسم تنفیذ همراه با ترکیب شرکت کنندگانش و میهمانان غیر ایرانی، نمایشی مصنوعی از وحدت در زیر خیمه خامنه ای را نشان داد. سخنرانی حسن روحانی در مراسم تنفیذش نسبت به صحبتهای قبل از آن، نوعی عقب نشینی و کرنش در برابر خامنه ای به حساب می آید. یکی از بگو مگوهای حسن روحانی با خامنه ای بر سر کیفیت برآمد انتخابات بود. حسن روحانی می گفت  «رای مردم» به شخص او بوده و این مردم به کسانی که ۳۸ سال اعدام کردند رای نمی دهند. خامنه ای مرتب می گفت که «رای مردم» به نظام بوده است. حسن روحانی در مراسم تنفیذ عکس حرف قبلی خود را زد. او رای مردم را «رای دوباره با نظام و رهبری» تعریف کرد.

دوره دوم خدمتگزاری حسن روحانی زیر چتر ولی فقیه، همراه با تشدید شکاف در بالا و هماوردی جنبشهای اجتماعی، گسترش حرکتهای اعتراضی کارگران و جنبش دادخواهی در پایین خواهد بود. 

بازگشت به صفحه نخست