|
فراسوی خبر... یکشنبه ۱۴ اردیبهشت اپوزیسیون قلابی در برابر جنبش کارگران و مزدبگیران زینت میرهاشمی
در حالی که تعدادی از شرکت کنندگان در تجمع مستقل کارگران به مناسبت روز کارگر که سال گذشته در مقابل مجلس ارتجاع برگزار شد همچنان در زندان به سر می برند، در حالی که هرگونه همایش مستقل نیروهای کار برای بزرگداشت روز همبستگی جهانی کارگران ممنوع است، مراسم نمایشی روز کارگر از طرف خانه کارگر، تشکل دست ساز دولتی، به شکل حضوری و مجازی برگزار شد. اجرای نمایش دولتی به مناسبت روز کارگر امر جدیدی نیست. اما امسال ویژگیهای خاص خودش را داشت. دهن گشادی محجوب، کارگزار حکومت و تعداد دیگری از سران این تشکل ولایی که می خواهند نقش اپوزیسیون را بازی کنند، در این نمایش دیدنی بود. آنها مزورانه پیرامون تعیین حقوق پایه کارگران و مزدبگیران در شورای عالی کار صحبت کردند تا کارگران را به بی عملی سوق دهند. در شرایطی که بیانیه های نهادهای کارگری مستقل، به خصوصی سازی، تعدیل اقتصادی، حداقل حقوق چندین برابر پایین تر از خط فقر و.. اعتراض کرده و علیه سیاستهای نظام در زمینه حقوق کارگران موضع گیری کرده اند، سران خانه کارگر در نقش اپوزیسیون قلابی ظاهر شده اند. در حالی که اعتراضهای کارگری به شکل گسترده همچنان جریان دارد، راهکار محجوب دور کردن کارگران از اعتراض در کف خیابان و محدود کردن اعتراض به شکایت در دیوان عدالت اداری است. محجوب در نقش اپوزیسیون قلابی، نقش خودش در سرکوب اعتراضهای خیابانی کارگران را نادیده گرفته و گفت: «اگر معیشت کارگران تامین نشود، مطالبات را در کف خیابان پیگیری می کنیم». علی خدایی، نایب رییس هیات مدیره کانون عالی شوراهای اسلامی (یک تشکل دست ساز حکومتی) هدف از راه اندازی شکایت به دیوان عدالت برای اعتراض به تصمیم دو جانیه شورای عالی کار را به خوبی روشن کرد و گفت: «شکایت از دولت امکانی است که می توانیم آن را پیگیری کنیم اما اولویت را بر تفاهم قرار دادیم و... احازه موج سواری سیاسی بر دستمزد را نمی دهیم.». نامه نگاری و شکایت به دیوان عدالت اداری، سرکار گذاشتن معترضان است که همه ساله اجرا شده است. دیوان عدالت اداری یکی از نهادهای حکومت است که تاکنون بر اصل حفظ نظام تاکید داشته است. از این نهاد تصمیم مفیدی برای کارگران دیده نشده است. طرح و راه اندازی گفتمان شکایت از دولت در برابر جنبش مطالبه محور کارگران و مزدبگیران به بیراهه بردن کارگران است. ستیز جنبشهای اجتماعی با حکومت و غالب شدن روانشناسی سرنگونی رژیم، مساله شورشها و خیزشهای مردمی در پسا کرونا، موجب وحشت پایوران رژیم شده است. برای همین ابراهیم رئیسی، سرکرده قاتلان و جنایتکاران به موضوع حقوق کارگران ورود کرده و قول بررسی دوباره آن را داده است. در مقابل این گونه شیادیها تنها قدرت و همبستگی اعتراضهای سراسری کارگران و مزدبگیران است که می تواند وضعیت فلاکت بار موجود را تغییر دهد.
|