فراسوی خبر آدینه 12 شهریور

 

ترس از واژه «عدالت جنسیتی» در مجلس ارتجاع

 

زینت میرهاشمی

 

فرهنگی کردن حقوق زنان (فرهنگ ارتجاعی آخوندی) و بر همین منظر ویژه کردن حقوق زنان، یکی از شگردهای بنیادگرایان مذهبی است. آگاهی، تشکل یابی و رفع تبعیض جنسییتی پاشنه آشیل بنیادگرایی مذهبی و در تقابل با آن است. زیرا حقوق زنان، حقوقی ویژه و فرهنگی نیست بلکه جهانشمول و از پایه های حقوق بشر است.

 

حقوق زنان بعد از سه دهه و نیم همچنان یکی از چالشهای رژیم ولایت فقیه است. علیرغم این که بعضی از فوکول کراواتیهای وابسته به حکومت تلاش شرمگینانه می کنند تا موضوع نقض حقوق زنان را نادیده گرفته و تصویری زیبا و رنگین از زنان ایران به بیرون از مرزها نشان دهند. قوانین ضد زن و جاری شدن آن در اشتغال و روابط اجتماعی، عدم تغییر وضعیت زنان را به روشنی نشان می دهد. در این میان، برخی از زنان که در دم و دستگاه حکومت هستند، رکاب زَن تثبیت این نابرابری هستند.

 

چند نمونه برخورد پایوران حکومت نسبت به حقوق زنان در هفته گذشته را مرور می کنیم. در کمیسیون فرهنگی مجلس ارتجاع در مورد به کار گیری کلمه «عدالت جنسیتی» در ماده 31 لایحه برنامه ششم، اختلاف به وجود آمد. و کلمه «تناسب جنسیتی» به جای به کارگیری «عدالت جنسیتی»، پیشنهاد شد. (منبع: خبرگذاری مجلس آدینه 5 شهریور)

در این میان راه گشایی زنان مجلس نشین برای حل بحران این کمیسیون جالب است. بر اساس همین منبع «خانمهای این کمیسیون پیشنهاد دادند .... مسائل زنان بدون تاکید بر تناسب یا عدالت جنسیتی مورد توجه قرار گیرد.» آنها موافقت کردند که در ماده 31 لایحه برنامه ششم توسعه، واژه عدالت استفاده نشود.

تفاوت این دو کلمه بسیار مشخص است. رژیم همواره در برابر به کارگیری کلمه «برابری» که عدالت هم به آن برمی گردد مقاومت کرده است. هرچند عدالت جنسییتی نیز نمی تواند بیان کامل حقوق زنان باشد و ترم درست «برابری جنسییتی» است.

 

در رویدادی دیگر علم الهدی، نماینده ولی فقیه در خراسان، نظریه برابری زن و مرد از «لحاظ ساختار جسمی و فعالیت» را «با اصل خلقت تکوینی و واقعی» در تضاد دانست. بر اساس نظر این نظریه پرداز ارتجاع، «آفزینش زن و مرد، هر کدام برای نقش و فعالیتی خاص و منحصر به فرد» است.

برابری زنان و مردان در ایران زمین، این واژه ای است که تصور آن حتا خواب را از چشمان معممها و مکلاهای رژیم می رباید. واژه ای که رعشه بر اندام رژیم می اندازد و تحقق آن به معنای نابودی بنیادگرایی اسلامی در ایران است.

 

 
 

 

بازگشت به صفحه نخست