فراسوی خبر... شنبه 9 خرداد

چراغ قرمز شورای امنیت سازمان ملل به تهاجم به روزنامه نگاران

لیلا جدیدی

15 عضو دائم و غیر دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد در نشست سالانه این شورا در نیویورک، با صدور قطعنامه ای نقض حقوق و تهاجمات پیاپی علیه روزنامه نگاران در سراسر جهان را محکوم کرده و خواستار پایان بخشیدن به مصونیت کسانی شدند که علیه روزنامه نگاران به عملیات خشونت آمیز دست می زنند. این در حالیست که جمهوری اسلامی از همان بدو حکومت در رده بندی جهانی آزادی رسانه‌ها در حال سقوط آزاد بوده است.

وزیر خارجه لیتوانی که ریاست جلسه چهارشنبه 6 خرداد را به عهده داشت، سوریه را مرگبارترین نقطه جهان برای روزنامه نگاران دانست. وی وضعیت روزنامه نگاران در ایران، روسیه و بروندی را نیز بسیار نگران کننده خواند.

بنا به گزارش گزارشگران بدون مرز در حمایت از حقوق رسانه ها، در رده بندی آزادی رسانه ها در سال 2015، بین 180 کشور جهان سه کشور منطقه اسکاندیناوی در بالای جدول و ترکمنستان، کره شمالی، اریتره در پایین و ایران 173مین کشور است.

نظامهای دیکتاتوری در همه کشورها مهار مطلق اطلاعات را در دست خود نگه می دارند و روزانه طنابی که به گردن رسانه انداخته اند را تنگ تر می کنند. ایران از جمله کشورهایی است که نهادهای بین المللی مدافع آزادی بیان آن را در میان غیر آزاد ترین کشورهای جهان در حوزه رسانه ها و یکی از بزرگترین زندانهای روزنامه نگاران در جهان می خوانند.

در ایران طی سالهای گذشته روزنامه نگاران احضار، بازداشت، زندانی، محروم از نوشتن و حتی همچون در نمونه احمد زید آبادی به طور مادام العمر محروم از نوشتن شده اند. برخی دیگر از آنها به اتهام "جاسوسی" و "فعالیت تبلیغی علیه نظام" به اعدام محکوم شده اند. با آنکه وزیر خارجه دولت حسن روحانی به تازگی بازداشت و حبس روزنامه نگاران در ایران را منکر شده، اما این روند پس از روی کار آمدن "دولت  اعتدال" همچنان ادامه یافته و در مواردی شدت پیدا کرده است.

در ایران اما این تنها مطبوعات نیستند که زیر تیغ سانسور و حذف رفته اند. هر حرکت اطلاع رسانی یا افشاگرانه زیر ذره بین رفته است، از فیس بوک، تویتر و سایتها و وبلاگها گرفته تا حتی عکس گرفتن با موبایل در خیابانها. از سوی دیگر، جمهوری اسلامی برای جلوگیری از اطلاع رسانی اقدام به کند کردن سرعت اینترنت، اختلال یا قطع کامل شبکه اینترنت و تلفن همراه کرده است

محروم کردن مردم از دسترسی به اطلاعات ارتباطی مستقیم با شاخصهای اقتصادی در کشورها دارد. در ایران هر چه فشار معیشتی افزوده شده و منابع رفاه کمتر، اطلاعات آزاد هم محدود تر گشته است.

از این رو، نه تنها روزنامه نگاران، بلکه بسیاری از مردم ایران که با هر وسیله ای اطلاع رسانی و افشاگری می کنند، در نبردی تنگاتنگ با استبداد قرار گرفته اند. جمهوری اسلامی نیز نتوانسته و نمی تواند جلوی موج رسانه های مردمی را بگیرد.

آزادی بیان و مطبوعات از اصول پایه ای حقوق بشر هستند، به طوری که ماده ۱۹ بیانیه جهانی حقوق بشر به صراحت از حق آزادی بیان و عقیده، جستجو و انتشار آن سخن می‌ گوید. ضمن استقبال از قطعنامه اخیر شورای امنیت سازمان ملل، باید خواستار اقدام عملی آن در این زمینه نیز باشیم.

 

 

بازگشت به صفحه نخست