فراسوی خبر... شنبه 7 شهریور

چگونه ولایت فقیه، کشاورزان و کارگران را حاشیه نشین کرد؟

لیلا جدیدی

موج کوچ اجباری هموطنان روستایی به زندگی در بدترین و محرومانه ترین شرایط در حاشیه شهرها یکی از حاد ترین و اسفناک ترین بحرانهای اجتماعی تحت حکومت جمهوری اسلامی است. شرایط زندگی 25درصد از جمعیت ایران که بنا به گزارش سازمان ملل "زاغه نشین" هستند، آینه ای تمام نما از فساد، چپاول، بی لیاقتی و قدرت طلبی جنایتکارانه حکومت جمهوری اسلامی است.

محمد اسماعیل سعیدی، عضو کمیسیون اجتماعی مجلس ارتجاع، با اشاره به این امر که در اوایل به قدرت رسیدن رژیم حدود 65درصد از جمعیت کشور را روستاییان و 35درصد را شهرنشینان تشکیل می دادند، به خالی شدن روستاها از سکنه و حاشیه نشینی در شهرها اعتراف کرد.

ماه گذشته نیز رضا محبوبی، مدیرکل اجتماعی وزارت کشور، به جمعیت ۱۸ میلیون ساکن در "سکونت گاه های غیر رسمی" (نامی که گویا برای شرعی کردن و ماله کشیدن بر حاشیه نشینی اختراع شده) اشاره کرده بود. این درحالی ست که محمد سعید ایزدی، معاون وزیر راه و شهرسازی و مدیرعامل شركت عمران و بهسازی شهری، این رقم را ۲۰ میلیون نفر اعلام کرده است.

روستاییان کشور در نتیجه واردات انبوه محصولات کشاورزی و نیز قاچاق سازمان یافته که سرنخ آن در دست سپاه پاسداران و دیگر عاملان حکومت و افراد با نفوذ در باندهای حکومتی است، از تولید و کشاورزی دست کشیده و برای زنده ماندن به حاشیه شهرها رو آورده اند. افزون بر آن، اکثر جمعیت کارگری نیز که بسیار پایین تر از خط فقر زندگی می کنند و توان پرداخت اجاره خانه ندارند نیز به سوی حاشیه نشینی کشانده شده اند. طبق آمارهای داده شده از سوی حکومت، همه ساله نیز بر این تعداد افزوده می شود.

در حالیکه ساختار اقتصادی شهر، نيروی کار حاشيه نشينان را به کار می گیرد، مردم محروم و ستمدیده ای که به حاشیه نشینی روی آورده اند، از هیچگونه تسهیلاتی برخوردار نیستند. آنها ناچار به تن دادن به کارهای کم درآمد هستند و از بهداشت و سلامت و تحصیلات و امنیت بهره ای ندارند. این شرایط به ویژه برای زنان و کودکان وخیم تر است.

یک کارشناس حکومتی به نام دکتر چیت چیان از خرید و فروش کودکان و حتی جنین متولد نشده در شکم مادر خبر داده است. او گفته که هر جنین تا یک میلیون و ۷۵۰ هزار تومان پیش خرید می شود.

در دوران قیام ضد دیکتاتوری حاشیه نشینان نقش چشمگیری داشتند. آنها به امید زندگی بهتر به خیابانها آمدند، اما اکنون نه تنها به جمعیت شان افزوده شده، بلکه در شرایطی بس اسفناک تر زندگی می کنند. رژیم فاسد ولایت فقیه و دزدها و آدمکشان آن از شیره جان همین مردم ستمدیده پروار شده اند.  

 

 

بازگشت به صفحه نخست