فراسوی خبر... دوشنبه ۷ اسفند

کُمدی احمدی نژاد، تراژدی خامنه ای و خاتمی است

منصور امان

صف بندی فراکسیون آقای احمدی نژاد در برابر پدرخوانده های خود زاویه مُضحک تری به خود گرفته است. زمان کوتاهی پس از نشاندن دستگاه قضایی و رییس آن در مرکز حملات خود، اکنون سوگُلی پیشین آقای خامنه ای یک گام جلو تر گذاشته و ستونهای قُدرت باند حاکم را با درخواست برگزاری "انتخابات آزاد" نشانه گرفته است.

به همان میزان که طرح چنین خواسته ای از سوی یکی از رُسوا ترین فراورده های انتخابات مُهندسی شده و مروج دوآتشه سرکوب مُعترضان به آن را نمی توان جدی گرفت، اما چارچوبی و شرایطی که به وی اجازه می دهد "نظام" را در برابر چنین خواسته ای قرار داده و آن را به لبه پرتگاه ببرد، سخت جدی و واقعی است.

پُشتوانه او برای ورود به این میدان، ضعف حریفان و لرزان شدن پایه های قُدرت "نظام" است. آقای خامنه ای گاری "نظام" را به گل نشانده، راه برون رفتی در چنته ندارد و صدای اعتراض علیه او و دستگاه حاکم از بیرون و درون روز به روز قُدرت بیشتری می گیرد.

خیزشهای دی ماه و حرکت شتابان اعتراضهای اجتماعی به سمت سرنگونی "نظام"، ماهیت و اُفق صف بندی شکل گرفته علیه حُکومت را به نمایش گذاشت و همزمان به خوبی ناکارآمدی راه حلهای سُنتی سرکوب و عوامفریبی برای غلبه بر آن را به اثبات رساند.

آقای احمدی نژاد در بیچارگی "نظام" شانسی برای خود می بیند و راه حلهایش را که بی تردید در میان بخشی از باندهای حُکومتی نیز مطرح است، روی میز گذاشته است. پادوی پیشین ولی فقیه، روی ضعف ارباب شرط بندی کرده و کیسه اش را برای ریختن نیروی اجتماعی تغییر بدان و خرج اش برای این قُمار با دو دست از هم واگشاده.

از جُمله آنچه که فراکسیون آقای احمدی نژاد را به موفقیت این پروژه عوامفریبانه اُمیدوار می سازد، ورشکستگی و بی اعتباری باند "اصلاح طلب" حُکومتی است. آنها خود را اصلاح طلبان تراز جدید مُعرفی می کنند که با چاکر منشی و مُحافظه کاری غُلام واره آقای خاتمی و دوستان میانه ای ندارند و به صراحت "اصلاح بُنیادین" را فراخوان می دهند.

حمله شدید "اصلاح طلبان" به آقای احمدی نژاد را از همین زاویه می توان توضیح داد. آنها ناگهان بر صحنه سیاسی "خودیها" با رقیبی مواجه شده اند که زیر پرتو استعداد عوامفریبی اصلاح طلبانه اش، بسته شُعبده بازیهای آنان مُستعمل و نیمدار جلوه می کند. آنها با کنار زدن ماسک "میانه روی"، به صراحت از آزادی عمل آقای احمدی نژاد شکایت کرده و برای بستن دهان او بی صبری و بی قراری نشان می دهند.

گُماشته پیشین ولی فقیه بر منصب ریاست جمهوری نه بخش جدیدی از "نظام" است و نه یک نیروی مُستقل اجتماعی؛ او زائده ای انگلی بر پیکر رنجور حُکومت است که مرگ آن را در سراشیبی سرنگونی شتاب می بخشد.     

 

 

بازگشت به صفحه نخست