فراسوی خبر... شنبه 3 مرداد

دلایل حضور اروپاییها در ایران

لیلا جدیدی

آن جام زهر که به خامنه ای نوشانده شد، از دیگی پر شده بود که اکنون باید باقیمانده آن نیز را سر بکشد. مقامهای ارشد غربی با سفر به ایران این وظیفه را از سوی حکومتهای خود عهده دار شده اند. چپاول به شیوه دزدان دریایی آنهم به شرط خاتمه دهی جمهوری اسلامی به ماجراجویی و تمکین به غرب.

هنوز چند ساعتی از اعلام توافق هسته ای نگذشته بود که برخی دولتها، نهادهای اقتصادی و شرکتهای تجاری کلان غربی نسبت به گسترش روابط اقتصادی و بازرگانی با رژیم ابراز علاقه کردند.

نخستین گام را زیگمار گابریل، وزیر اقتصاد آلمان و معاون آنگلا مرکل، صدراعظم این کشور، برداشت. وی پس از اینکه طی بیانیه ای ابراز "علاقه شدید صنایع آلمان" به روابط اقتصادی با ایران را اعلام کرد، به تهران سفر کرد. به همین صورت فابیوس، وزیر خارجه فرانسه، پائولو جنتیلونی، وزیر خارجه ایتالیا، هاینس فیشر، رییس جمهور اتریش و شرکتهای نفتی در صف دیگر "علاقمندان" قرار دارند.

اما این تنها ظاهر قضیه است. گشایش روابط با غرب بدون شرط و شروط نیست. به گزارش روزنامه لبنانی الدیار، وزیر خارجه فرانسه حل بحران داخلی لبنان و انتخاب رییس جمهور جدید این کشور را به عنوان شرط بهبود روابط مطرح می کند. وزیر اقتصاد آلمان نیز خواهان شناسایی اسراییل از سوی رژیم ولایت فقیه شده و می گوید، امکان روابط درازمدت اقتصادی با آلمان اینگونه مهیا می شود.

از سوی دیگر، کارگزاران رژیم به خارجیها وعده های خوش اقتصادی می دهند. از جمله، محمدرضا نعمت زاده، وزیر صنعت، معدن و تجارت، خصوصی ‌سازی و حراج موسسه ها و خدمات عمومی را فرصت مناسبی برای سرمایه ‌گذاران خارجی اعلام می کند.

همه اینها در شرایطی صورت می گیرد که با توجه به ماهیت جمهوری اسلامی که در درجه اول بقای خود و بعد جیب دلالان و دست اندرکاران رژیم را در اولویت قرار می دهد، باز شدن بازار ایران به روی غرب، تاثیری در فراهم کردن زندگی بهتر برای مردم ندارد.

همچنین با توجه به این امر که اختلافات درونی رژیم و نبود روابط متعارف قانونی امکان سرمایه گذاری درازمدت غربیها را ناممکن می کند، می توان پیش بینی کرد هیچ سرمایه گذاری سرمایه خود را جز برای کسب سودی آنی به خطر نیاندازد. هر گونه روابط اقتصادی در این شرایط، بر پایه منافع زود گذر و تجاری و نه تولیدی و اشتغال زا خواهد بود.

حداکثر سرمایه گذاری اشتغال زای غرب در بخشهایی خواهد بود که بتواند با حداقل تدارکات و هزینه، از نیروی کار ارزان ایران، مانند آنچه که در پاکستان، بنگلادش و... برپا کرده اند، سود ببرد.

حکومت جمهوری اسلامی که 34 سال زندگی مردم را با اعمال نابخردانه و قدرت طلبانه به تباهی کشید، اکنون از موضع ضعف و حقارت غرب را نیز به سفره ای دعوت می کند که در تمام طول این سالها در کنار آن از چین و روسیه به خرج مردم ایران پذیرایی کرده است.

اکنون زمان آن رسیده که مردم ایران دست رد به سینه مهمانهای ناخوانده و میزبان آنها بزنند و خواستار رفع تحریمها از سفره خود شوند.

بازگشت به صفحه نخست