فراسوی خبر... سه شنبه 1 دی

پایان خوش در قرچک؟

منصور امان

به مُوازات تشدید فشار باند ولی فقیه بر جناح میانه حُکومت و مُتحدان "اصلاح طلب" اش، انفعال دولت "اعتدال" در برابر آن نیز جا اُفتاده تر و رسمی تر می شود. این واقعیت را پروسه رسیدگی و برخورد دولتی به یک درگیری پُر سروصدا در قرچک به خوبی مُستند کرده است.

نزدیک به یکماه پس از آنکه مسوولین رسیدگی به پرونده برهم زدن سُخنرانی حُجت الاسلام موسوی لاری وعده دادند تا سه روز دیگر موضوع را پیگیری و نتیجه را گُزارش می کنند، هنوز هیچ نشانی از واکُنش عملی دولت به این رویداد به چشم نمی خورد. با این حال این به مفهوم نبود تحرُک در روند پرونده نیست.

یک نشانه جُنبش در آن را می توان در گذار دولت از برخورد تبلیغاتی به موضوع که روی موج اولیه آن سواری می کرد، شاهد بود. دو روز پس از درگیری قرچک، اُستانداری تهران، مرجع تعیین شده برای پیگیری، اطمینان می داد: "مردُم شریف را در جریان تمام زوایای مساله قرار خواهیم داد."

چند روز بعد، از این شفافیت حماسی چیزی به جا نمانده بود و در عوض، سُخنگویان دولتی تاکید می کردند که "جُزییات پرونده ورامین قابل انتشار نیست".

در همین طبقه بندی، اعلام بررسی سه روزه و تشکیل پرونده جا می گیرد که اُستاندار تهران، آقای حُسین هاشمی، آن را با بوق و کرنا در بیانیه رسمی اعلام می کرد. اکنون این پُشتکار نمایشی هم جای خود را به یک پروسه کشدار نامه پرانی و پاسکاری داده است که بین وزارت کشور، اُستانداری و کُمیته رسیدگی آن با هیجان جریان دارد.

تازه ترین ابتکار برای جاخالی دادن از برخورد با رُقبای نیرومند را سُخنگوی وزارت کشور به خرج داده است. آقای حُسینعلی امیری می گوید "به این نتیجه رسیده ایم که گُزارش در این باره باید تکمیل شود". او به این ترتیب به درازا کشیده شدن باز هم بیشتر "رسیدگی سه روزه" را نوید می دهد.

با وجود همه رازداری "برادرانه"، پایور دولتی اما اجازه سرک کشیدن به درونمایه "گُزارش" وعده داده شده را داده است؛ از این راه که اطلاع می دهد، "مراجع دیگری" باید در مورد آن "اظهار نظر" کنند. اگرچه وی هُویت "مراجع" مزبور را برای خود نگه داشته است، ولی می توان حدس زد که اینان می بایست در رابطه نزدیکی با ماجرای قرچک و "جُزییات" آن قرار داشته باشند. بنابراین مفهوم عملی این مُشارکت می تواند قرار گرفتن یک پایان خوش برای همه طرفها در چشم انداز نزدیک باشد.

تلاش دولت "تدبیر و امید" برای کنار رفتن از سر راه باند رقیب در حمله به مُتحدان اش، از چشم آمران و عاملان اقداماتی از نوع قرچک دور نمی ماند. به اندازه ای که روشن است باند حاکم برخورد مزبور را چراغ سبز به یورش خود می انگارد، به همان میزان معلوم نیست صورت حساب جناح میانه را در فُرم پاداش سیاسی تسویه کند.   

    

 

 

بازگشت به صفحه نخست