|
زنان اولین قربانیان در «اُم القرا»ی بنیادگرایی اسلامی
جانباختن سارا تبریزی، زندانی سیاسی پیکر بی جان زنده یاد سارا تبریزی، زندانی سیاسی سابق، روز یکشنبه ۵ فروردین ۱۴۰۳ در منزل پدری اش در تهران پیدا شد. این دختر ۲۰ ساله در هفته های پایانی زندگی از سوی ماموران امنیتی زیر فشار روانی سنگین قرار گرفته بود و یک روز پیش به وزارت اطلاعات احضار شده بود. سارا تبریزی روز پنجشنبه ۲۵ آبان ۱۴۰۲ در حالی که قصد سفر به انگلیس داشت، همراه یک شهروند دیگر به دست ماموران امنیتی در فرودگاه بین‌المللی خمینی بازداشت و به بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد. زندانیان سیاسی، نرگس محمدی، ناهید تقوی، آنیشا اسداللهی، سپیده قلیان، ریحانه انصاری‌نژاد، محبوبه رضایی، مریم حاج حسینی و گلرخ ایرایی که با سارا مدتی همبند بودند طی اطلاعیه اعلام کردند که «حکومت باید پاسخگوی مرگ سارا باشد». در پایان این اطلاعیه آمده است: «این مرگ به هر شکل و تحت هر شرایطی که رقم خورده باشد، مسئولیت آن با حکومت است. همچون مرگ هزاران نفری که تحت سیطرهِ حکومتها، طی دهه ها دیکتاتوریِ فاشیستی سر به دار، سر به نیست و مفقود شده اند. همچون بسیارانی که چشمهای شان را از دست داده اند یا به طریقی دچار نقص عضو شدند. همچون بسیاری از فرزندانمان که برای امنیت بیشتر یا رسیدن به رویاهای شان وادار به ترک وطن شدند. و بسیارانی که سالها در اسارت مانده اند و چراغ خانه های شان خاموش شد. اگرچه حکومت پاسخگو نخواهد بود و در صورتِ ضرورت با دسیسه ای دیگر سعی در فرافکنی خواهد نمود، اما مسئولیت این جنایت نیز مانند آنچه پیشتر مرتکب شد، به عهده اش خواهد بود و روزی در پیشگاه مردم وادار به پاسخگویی خواهد شد.»
جانباختن مهناز خزایی، زندانی سیاسی زنده یاد مهناز خزایی، زندانی سیاسی سابق، یک سال پس از آزادی از زندان، به دلیل فشار نهادهای امنیتی و آسیبهای ناشی از ضرب و شتم زیر شکنجه های زیاد در روز شنبه ۱۱ فروردین ۱۴۰۳، بر اثر سکته و اعلام قطع امید پزشکان در بیمارستان جانباخت. مهناز خزایی، سوم شهریور ۱۴۰۲ «به‌علت انتشار پست اعتراضی در اینستاگرام» به بیدادگاه رژیم در تهران احضار شد و در زمان دستگیری به بیماری سرطان و ام اس مبتلا بوده و با وجود شکستگی سر در زمان دستگیری به جای بیمارستان، به زندان اوین منتقل شده بود. پس از این دستگیری ظالمانه، خانواده او تا ۱۶ شهریور ۱۴۰۲ هیچ اطلاعی از وضعیت وی نداشتند. پس از آن مهناز در تماسی کوتاه گفته بود که از زندان قرچک به اوین منتقل شده است. به گفته‌ی وی در یکی از این بازداشت‌ها نیروهای امنیتی جمجمه وی را شکسته و با وجود خونریزی او را بازداشت کرده بودند. ماموران وزارت اطلاعات شب پیش از درگذشت او با مراجعه به بیمارستان تمامی پرونده پزشکی خانم خزایی و گوشیهای همراه خانواده اش را با خود بردند.
درگذشت زنده یاد دکتر پرستو بخشی روز شنبه ۴ فروردین ۱۴۰۳، خبر درگذشت دکتر پرستو بخشی، در بیمارستان دلفان منتشر شد، وی متولد سال ۱۳۶۸ و متخصص قلب و عروق بود. رئیس مجمع عمومی سازمان نظام پزشكی کشور گفت: جلسه فوق العاده هیات رئيسه مجمع درباره فوت دكتر پرستو بخشی برگزار می شود. وی افزود: به دفعات نسبت به خودكشیهای متعدد همكارانمان و نحوه ورود از طريق دادسرای انتظامی سازمان و شهرستانها تذكر داده ام و قطعا اين مهم باید انجام شود اما واقعا نمی دانم چرا از پتانسيل انتظامي مان برای اصلاح اين معضل استفاده نمی كنيم. وی گفت: چند نفر ديگر بايد خودشان را قربانی کنند تا کمی همت كنيم؟ باور كنيد دو تا حكم صادر شود ماستها كيسه می شود و بساط اين جو عقده ای و پادگانی جمع می شود.
زنده یاد مرضیه احمدی، پرستار بیمارستان اصفهان جانباخت روز پنجشنبه 9 فروردین، زنده یاد مرضیه احمدی به دلیل فشارهای زیاد کاری و استرسهای ناشی از کار درگذشت. وی سرپرستار اتاق عمل بیمارستان شریعتی اصفهان بود.شرایط سخت و طاقت فرسای پرستاران، کمبود شدید منابع و نیروی انسانی در این حرفه، ساعات کار طولانی و عدم تناسب دستمزدها و حقوق و مزایا با میزان کار صورت‌گرفته، فشار روانی شدید و درآمد ناکافی تنها گوشه ای از مسائلی است که پرستاران با آن دست به گریبانند. وجود سلسله مراتب سازمانی بشدت تحقیرکننده و فقدان نهادهای حمایتی باعث شده خودکشی پرستاران و مرگهایی [بخوانید قتلهای خاموشی] از این دست، به سرخط اخبار مرتبط به پرستاران و رزیدنتها پوشش رسانه ای پیدا کند.
زنده یاد ساجده صمدی به زندگی خود پایان داد روز شنبه ۱۱ فروردین ۱۴۰۳ خبر خودکشی و درگذشت ساجده صمدی اینترن پزشکی رسانه ای شد. زنده یاد ساجده صمدی اینترن ورودی بهمن ۹۶ دانشگاه علوم پزشکی یاسوج در ادامه تداوم موج خود کشی دانشجویان و کادر درمان موجی از تاسف و همزمان خشم در کادر درمان کشور ایجاد کرد.
مراسم چهلم زنده یاد نگار کریمیان در اصفهان مراسم چهلم نگار کریمیان، زن جوان ۲۱ ساله اهل روجن (استان چهارمحال بختیاری) و ساکن اصفهان که در تاریخ ۱۹ اسفند ۱۴۰۲ ، از طریق شلیک مستقیم نیروهای حکومتی جانباخت، روز پنجشنبه ۳۰ فروردین ۱۴۰۳ برگزار شد. به گزارش هه نگاو، نگار کریمیان به همراه خوانواده اش در حال برگشتن از مراسم خاکسپاری دایی خود در روستای فرسش الیگودرز به سوی اصفهان بوده اند که در محل مذکور نیروهای انتظامی بدون هیچ گونه اطلاعی و یا شلیک تیر هوایی به سوی اتومبیل پدر نگار شلیک کرد. نیروهای انتظامی پس از قتل نگار کریمیان به خانواده وی اعلام کردند که «اشتباهی» به اتومبیل آنها شلیک کرده اند.
منبع: نبرد خلق شماره ۴۷۶ - شنبه یکم اردیبهشت ۱۴۰۳ - ۲۰ آوریل ۲۰۲۴
|